Doorgaan naar hoofdcontent

Ochtendritueel


Ik kocht ooit zo'n mooie 'lichtwekker'. Sindsdien word ik elke ochtend wakker van een langzaam opkomende zon en uiteindelijk een verfrissend vogelconcertje. Zeker in deze donkere winterdagen is dat echt een kadootje. Beste aankoop ooit.

De laatste dagen hoor ik ineens een bijzondere solist tijdens het concertje. Een eigenwijze solist ook nog, want hij begint altijd eerder te zingen dan z'n lichtgevende vriendjes. En het komt ook nog eens van de andere kant, van buiten: een strakke, heldere koekoek. Hoe mooi is dat; zonlicht, vogelgetjilp én een koekoek.

Maar ik maak me wel zorgen. Volgens mij heeft deze koekoek z'n tomtom een beetje stuk. Ik woon midden in de stad, met om me heen meer flats en winkels dan bomen. Waar zou die moedige solist zich toch schuil houden?

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g