Doorgaan naar hoofdcontent

Betrapt


Ik doe een boodschap bij de plaatselijke kantoorboekhandel. Na het afrekenen vindt de gebruikelijke dialoog plaats:
"Wilt u de kassabon?"
"Ja graag."

Met een heel ongebruikelijk vervolg...
"Ja, dat dacht ik al wel te zien."

Ik schiet in de lach.
"Nou, dat hebt u dan heel goed ingeschat. Ik wist niet dat je dát zelfs aan me kon zien!"

Wat me achterlaat met een wat onbehagelijk gevoel.
Was dat nou een soort compliment?

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...