Doorgaan naar hoofdcontent

Vleugels


Je draait al een tijdje mee in het vak. Met wisselende periodes van vallen en opstaan, van groei en geworstel. Je hebt de laatste tijd het gevoel dat je op een plek terecht bent gekomen die bij je past. De inhoud, de verantwoordelijkheid, het netwerk, met de eigen kwaliteiten en mogelijkheden. Alle stukjes lijken steeds beter in elkaar te passen. Je schuurt hier en daar nog even wat, vooral met jezelf en je eigen levensgedoetjes...

En dan komt daar ineens een belletje van de hoofdredacteur van hét vakblad dat ons bibliofielen bindt. Met de boodschap dat je vanuit meerdere hoeken van het land bent voorgedragen voor Beste Bibliothecaris van Nederland. En dat de jury ook vindt dat je op die nominatielijst niet mag ontbreken. Dan is daar ineens een gevoel van 'goh, echt waar, dus het is gewoon oké wat ik doe?'. Waardoor als vanzelf ook het laatste stukje op z'n plek schuift. Mede geholpen door alle lieve reacties sinds de shortlist online staat.

De hele maand juni keek ik naar de Lemniscaat kalenderillustratie van Gemma Merino uit haar prentenboek De krokodil die niet van water hield. Een boek met als belangrijkste boodschap dat iedereen z'n eigen talent heeft. Onbewust voelde ik al iets bijzonders voor deze vrije, vliegende draak. Vandaag is het helemaal helder: that's me!

Klik.

Reacties

  1. Hoi Astrid, beetje late reactie, maar: van harte gefeliciteerd!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populairste scribble

Uit het veld geslagen

Deze tweede lesdag van ons nieuwe schooljaar zit ik voor het eerst thuis in zoom. De zomergriep heeft me te pakken. Inmiddels koortsvrij, maar zowel m'n kriebelhoest als m'n lichaam houd ik liever uit trein en klaslokaal. Gelukkig is er een online verbinding en dat werkt prima.  Mystagogie. Dat is zowel het mooiste als het meest ongrijpbare vak tot nu toe. De docent definieert dit als 'het verdiepen van het vertrouwen op een begeleiding vanuit en in het mysterie'. Waarbij 'een mystagoog, in het luisteren naar het levensverhaal, beluistert hoe het mysterie zich wil ontsluiten in de ander diens identiteit en zelfbewustzijn'. Snap je? Nee, ik ook nog niet. Maar tijdens deze les worden weer twee prachtige mystieke teksten besproken, veel vragen gesteld en vallen er mooie stiltes na de antwoorden die ieder hier voor zichzelf op geeft. Ik leer dat mystagogie vooral gaat over en begint met luisteren. Dat kan vanuit bijvoorbeeld stilte, liefde, intuïtie of niet-weten. N