Doorgaan naar hoofdcontent

Een tas vol aandacht


De slotdag. In kleine groepjes wordt nagepraat over het eerste jaar, met de portfolio's in de hand. Er gaat een kleine borrel zijn. Onbewust zijn er mooie jurkjes aangetrokken. De gesprekken zijn liefdevol en kwetsbaar. Heeft dit jaar, deze studie, jouw wereld veranderd? Ik denk het wel ja, en ik deel m'n verhaal over de ontmoetingen met daklozen. Ben je opener en meer 'wakker' geworden misschien? Kennelijk ja. Of we al een vorm voor ons zien als het gaat om de toekomst en het geestelijk begeleiden? Nou, niet precies, maar het gebruik van taal en muziek lijkt voor mij wel een logische vorm ja. Het is mooi om ieders proces te zien ontvouwen.

Dat we daarnaast ook gewoon een hele leuke, gezellige, aandachtige en kleurrijke klas zijn geworden, blijkt wel als we onze beide studiebegeleiders in het zonnetje zetten met kadoos en een afscheidslied. Maar meer nog als ikzelf ineens een grote tas met door iedereen verzamelde kleine kadootjes ontvang. Voor al m'n geven van dit jaar, voor de kleine dingen die ik zag en deed. Nou, deze zag ik even niet aankomen.

...

Dit is dus wat er gebeurt als je omgeving maakt dat je het beste van jezelf in het Licht kunt zetten. En die glimlach van dankbaarheid krijg ik voorlopig niet van m'n gezicht. 

Fijne vakantie allemaal en tot in september!

Reacties

  1. Het beste van jezelf in het licht zetten… wat mooi. En al die cadeaus zijn op de goede plek terecht gekomen bij jou. Zonder delen kun je nooit vermenigvuldigen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Het gouden boek

Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...