Mijn vaste kapster kent niet alleen m'n haar van alle kanten, maar inmiddels ook mij als mens. En ze kent haar collega's, dus deze keer laat ze het inzetten van de highlights in vertrouwen aan twee andere dames over terwijl ze naast ons een klant knipt en föhnt. Dat betekent wel dat ik sommige vanzelfsprekende gesprekken met wat achterstand begin.
Dus als dame 1 me naar m'n vakantieplannen vraagt, overweeg ik even of en hoe ik de waarheid zal aanvliegen. Maar goed, uiteindelijk kan ieder onderwerp een leuk gesprek opleveren. Ik besluit in de arena te stappen. Voor het gemak laat ik toch die 'stilte' nog maar even achterweg als ik antwoord:
"Ik ga op retraite."
"Wat ga je doen?"
"Retraite", probeer ik nog een keer.
"Wát?", klinkt het inmiddels een beetje bezorgd.
"RE - TRAI - TE", roep ik meermaals en steeds luider, in een poging boven het lawaai uit te komen.
"Ik versta het echt niet", zegt ze, "weet jij wat ze bedoelt?", roept ze in groeiende wanhoop naar m'n vaste kapster.
"Ja, met stilte enzo", helpt ze haar collega, "dan mag je een week niet praten."
"Niet praten? Waarom niet! En hoe noem je dat?"
"Retraite", zeg ik inmiddels lachend, omdat ik wel kan raden hoe dit gesprek gaat verlopen.
"Dat woord ken ik echt niet, ik dacht dat je zei op de trekker!"
Oh zalig. We maken zo snel fouten.
[foto]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten