Doorgaan naar hoofdcontent

Een kwart eeuw


En dan is het nu officieel: m'n grote jubileum. Vandaag precies 25 jaar geleden begon mijn eerste werkdag bij Bibliotheek Hengelo. Waarmee ik definitief de droom van een leven in de muziek achter me liet. Toch handig, twee diploma's. Ik begon in een bibliotheek met één pc en telefoon per kantoor en communiceren ging vooral via post en fax. Op de studieafdeling stond nog een kaartenbak, als back-up voor de digitale catalogus. Als inlichtingenmedewerker heb ik flink wat microfiches van oude kranten opgeruimd in het juiste hoesje, want die kon de klant echt niet zelf op volgorde zetten. Afijn, het waren andere tijden.

De eeuwige constante was mijn inzet voor leesplezier en leesbevordering op basisscholen. Het ontwikkelen en aan de man brengen van een programma voor alle groepen en in een structurele samenwerking deed ik eerst lokaal, toen provinciaal en uiteindelijk landelijk. Dit jaar viert Nederland het 10-jarig bestaan van de Bibliotheek op school. Vorige maand hoorden we dat er opnieuw een flinke impulsregeling beschikbaar komt voor nieuwe scholen en voor verdieping met bestaande scholen: 74 miljoen maar liefst. Deze week ontvingen alle bibliotheken de voorwaarden en vanaf januari kunnen de aanvragen ingediend worden. En deze maand verscheen ook het onderzoeksrapport van KWINKgroep naar de voorwaarden voor duurzame verankering van de Bibliotheek op school. 

Jaja, de aanhouder wint, zullen we maar zeggen. En terecht, want ik weet als geen ander dat we als sector Goud in handen hebben met deze aanpak. Dus felicitaties zijn op z'n plaats voor iedereen die hier al meer dan 10 jaar in gelooft en voor knokt!

En ik? Nou, ik dacht na 25 jaar dat een derde diploma ook best wel stoer is. En ik voel dat het voor mij niet alleen belangrijk is dat 'het kind' meer plezier beleeft aan lezen, maar ook dat 'de mens' meer voldoening en zin beleeft aan het leven. Betekent deze omscholing naar Geestelijk begeleider het einde van m'n bibliotheekwerk? Ach waarom, want stilletjes droom ik al van een spreekuur voor levensvragen op het ontwikkelplein of een koffietafel voor een goed gesprek in ons leescafé. De Bibliotheek als laagdrempelige toegangspoort voor geestelijke zelfredzaamheid. Of waarom niet de geestelijk begeleider voor al die fijne collega's in Hengelo en Overijssel. Want reken maar dat er ook op de werkvloer behoefte is aan een luisterend oor en wat extra zielzorg.

Voor nu eerst lekker genieten van de lieve jubileumkaarten, de mooie opleiding en m'n vrijwilligerswerk bij Hart voor Levensvragen. Dan vallen de stukjes voor die volgende 25 jaar vast vanzelf op hun plek.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...