Doorgaan naar hoofdcontent

Stormlicht


Traditiegetrouw lopen we op de donkerste dag van het jaar met het licht van de Wereldvredesvlam een Rondje om Enschede. Een vaste route van 40 kilometer langs de randen van de stad. Met vaste rustplekken op de oost-, noord- en westhoeken, die onze traditie graag verwarmen met koffie en thee. Met een groeiende groep lopers, die elkaar afwisselen of gewoon stoer de hele route rondstappen. En met ieder jaar een nieuwe ervaring.

Zo staat het rondje van 21 december 2023 in het teken van 'alles gaat anders dan gehoopt'. Ziekte maakt dat de hartewens van sommige lopers niet uitkomt. Honderd kerstdinerende studenten zorgen voor een rumoerige pannenkoek na afloop. Storm Pia besluit ook mee te lopen dit jaar en daagt daarmee niet alleen de lopers uit, maar ook ons vredesvuur. En het blijkt nog een hele toer om als rustplaats-taxi door het chaotische verkeer te komen.

Ik loop mijn bescheiden vredesdeel voor de vader wiens hart goddank weer klopt, voor de grootvader wiens hart langzaam uitdooft en voor iedereen die op dit moment niet zeker is van warme soep en droge kleren na een barre tocht. Maar ik moet bekennen, zo zwaar als dit jaar heb ik hem nog nooit ervaren. Totaal overprikkeld kruip ik rond middernacht onder de dekens. 


Voor mij voelt het alsof Pia alles wat zich in 2023 aan onrust in de wereld heeft opgebouwd even van zich afschudt. En ze voelt als een vooraankondiging voor alle woestenij die in het nieuwe jaar nog gaat komen. Maar we weten nu, wat er ook gebeurt, onze vredesvlam gaat altijd rond!

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...