Doorgaan naar hoofdcontent

Stoet



Voorop kom ik. Mijn laarzen aan. De kleren van
een generaal. De glimlach uit een stripverhaal.
Met veren op mijn brede hoed stap ik de wereld
tegemoet. Ik kijk voortdurend om. Dat er iets
schort, merkt niemand op. Dat is juist wat er
scheelt. Op mij wordt niet gelet. Wel op wat
volgt. De wagens en de wimpels. Wat komt
lijkt altijd leuker. Het vuurwerk, de fanfare.
De kop verliest het van de staart. Terwijl ik
net zou denken: na het gekwispel is het straks
alweer voorbij. Verlang naar alles. Begin met mij.


Door: Bart Moeyaert
Uit: Maanbundel 2011/2012
Bij: De gelaarsde kat
Foto
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha
Een reactie posten
Verder lezen »