Doorgaan naar hoofdcontent

Slaaptrein


Mijn taak als dagvoorzitter van de landelijke Monitordag de Bibliotheek op school zit erop. Moe maar heel voldaan trein ik van Utrecht naar huis. Het is warm, het is spits. Maar ik zit en probeer wat te ontspannen. Dat valt nog niet mee.

Als we eindelijk Enschede binnenrijden is de trein al een stuk leger. Alleen de diehards blijven tot het eindpunt zitten op dit traject van West naar Oost. Dat weet de conducteur ook. Dus na het omroepen van alle verplichte weetjes over uitchecken, bagage en overstappen heeft hij nog een toetje voor ons.

"Mensen, het was een lange reis. Sommigen van u zijn misschien zelfs al in slaap gevallen. Mocht u toevallig zo'n slapende reiziger zien, wilt u dan zo vriendelijk zijn deze even wakker te maken? Enschede, eindpunt van deze trein."

Reacties

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha