Doorgaan naar hoofdcontent

Volhouder



Eindelijk, na heel vaak proberen op allerlei verschillende momenten van de dag, treft de anonieme beller me thuis aan. Het moet echt heel noodzakelijk zijn om mij te spreken. Ik weet dat er een verkoopgesprek gaat volgen als ik de telefoon opneem. En vermoedelijk met...

"Goedenavond, u spreekt met KPN, heb ik het genoegen te mevrouw Van Dam aan de lijn te hebben?"

"Eh, ja."

"Dat is heel fijn, mevrouw Van Dam. Ik bel u, omdat ik u een mooie aanbieding mag doen. Het blijkt namelijke dat u een verouderd abonnement bij ons heeft, voor Internet en Bellen. Klopt dat?"

"Eh, ja."

"Kijk, en nu hebben we een vernieuwd abonnement waar ook digitale televisie bij in zit. Hebt u misschien vijf minuten de tijd om samen eens te bekijken wat dit abonnement u kan opleveren, mevrouw Van Dam?"

"Ja hoor, maar hebt u dan misschien een televisie voor me?"

"Oh... u hebt geen televisie?"

"Inderdaad."

"Maar hebt u dan misschien wel een tablet of laptop of pc thuis, mevrouw Van Dam?"

"Ja, die heb ik wel."

"Kijk, want u kunt ook heel goed via bijvoorbeeld de laptop digitale televisie kijken, mevrouw Van Dam."

"Tja, dat is mooi. Maar ik heb geen televisie, omdat ik geen televisie hoef te kijken. Dus waarom zou ik dat dan via de laptop doen?"

"Eh ja, dat is ook wel zo... Nou, mag ik u dan in elk geval hartelijk bedanken voor dit gesprek en dan wens ik u nog een fijne avond, mevrouw Van Dam."


Gossie, zo makkelijk hebben ze het me nog nooit gemaakt...


Foto: Willemien de Ridder

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g