Doorgaan naar hoofdcontent

Op Campagne

En dan ben je ineens halverwege je verkiezingsmaand. Die verkiezing voor Beste Bibliothecaris van Nederland. Waar u nog tot 30 oktober op mij kunt stemmen! Of u kiest voor één van die andere bibliotheekkanjers, Juan en Leo. Want laten we wel wezen, we hebben die prijs gewoon alle drie verdiend.

Ik weet niet hoe het hun verging, maar bij mij heeft het heel wat mensen in beweging gezet. De regionale krant stond gelijk aan m'n bureau, de regionale radio vroeg me voor een gezellig lunchprogramma en zelfs de NPO werd nieuwsgierig. Hengelo bleek de 'stad van de week' bij Thuis op 5 en al googelend naar nieuws uit de stad vonden ze mij. Je maakt wat mee.

De meest gehoorde vragen: Weet je al iets? Wanneer dan? Waarom ben je genomineerd? Wat kun je winnen? Wat doet een bibliothecaris eigenlijk? Moet je zelf je eigen campagne voeren? En de leukste: oh ja, u bent die medewerker van de maand! Ook goed. En het klopt eigenlijk wel. Deze maand draait het even om mij, om ons. En dat is reuze gezellig.

Dus geniet even lekker mee met alle artikelen en radio-uitzendingen. Zegt het voort. En stem!
We rekenen op u.

Bibliotheekblad 29 september 2016



Twentsche Courant Tubantia 8 oktober 2016


NPO Radio 5  11 oktober - Thuis op 5

Radio Oost 4 oktober - Sarah! vanaf 17:35 minuten




Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo