Doorgaan naar hoofdcontent

Aan de kant


Dit weekend viert een oom z'n verjaardag. Ik zoek een passend cadeau. Een verlanglijst is er niet, maar m'n nichtje vertelt dat hij binnenkort naar Zuid-Afrika reist. Misschien is er wel een boek over dat land? Oké, een boek, daar kan ik wel wat mee.

In de net verbouwde lokale boekhandel loop ik maar gelijk op de verkoper af, die flink staat te zwoegen voor de kasten. Of hij weet waar de reisverhalen of geschiedenisboeken over Zuid-Afrika staan, vraag ik.

"Nou dat komt goed uit", zegt hij, terwijl hij een set boeken van de ene naar de andere plank verplaatst en me het tussenschotje met Afrika erop aanwijst, "ik ben net de wereld aan het opschuiven."

Reacties

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha