Doorgaan naar hoofdcontent

Verkocht!


De meneer loopt al een tijd met de wens om een veiling mee te maken. Lekker snuffelen tussen oude spullen, je zinnen zetten op iets ludieks, bij de man met de hamer wachten op het voorwerp en dan een bod doen. Kwajongensromantiek. Dat er dit weekend een veiling was, stond dus al een tijd in z'n agenda. En de voorbereiding werd ook ingepland. Snuffelen door de online catalogus en even op-en-neer tijdens de zichtdagen. Is dat nog wat met die camera's? Passen de hoeden? Hoeveel zakhorloges zitten er precies in die kist?

Zo komen we zaterdagochtend mét biednummer mooi op tijd voor z'n eerste bod de enorme hal in. De mevrouw ziet in één oogopslag haar vermoedens bevestigd: allemaal ouwe pruttel. Ik heb niks met antiek of verzamelen. Waar een ander hartkloppingen krijgt bij een setje oude brilletjes, denk ik 'wat moet je ermee en wie stoft het af!' Zo'n verzilverde Bijbel vind ik nog wel bijzonder, maar pistolen uit de 16e eeuw?

Nee, de mevrouw pakt dat heel anders aan. Die loopt linea recta naar een herkenbare vitrine met sieraden en filtert er gelijk een paar subtiele gouden ringen uit. Niet verkocht tijdens de veiling, dus nu te koop voor de (hele lage!) inlegprijs. De twijfel tussen twee ringen lost zich vanzelf op als er bijpassende oorbellen blijken te zijn. Eenmaal, andermaal... Voordat het eerste veilingstuk van meneer onder de hamer gaat, is mevrouw al klaar!

Nee, ik heb niks met antiek en verzamelen. Maar wel met veilingmeesters die met vaart, kennis en humor vijf eeuwen aan voorwerpen voorbij laat komen. Met mensen die zonder blikken of blozen hun nummertje zwaaien en waar geen emotie van af kan als ze de gelukkige koper zijn. En met het fenomeen telefonisch bieden, waar m'n fantasie over de persoon aan de andere kant van die iphone ernstig mee aan de haal gaat.

Dat ik uiteindelijk thuis kom met een rekenmachine uit 1932 voor een liefhebber in de familie had ik niet kunnen voorspellen. Zo werd ook voor mij die eerste veiling een onverwacht avontuurlijke ervaring. Eenmaal, andermaal... voor herhaling vatbaar.

Reacties

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo