Doorgaan naar hoofdcontent

Verkocht!


De meneer loopt al een tijd met de wens om een veiling mee te maken. Lekker snuffelen tussen oude spullen, je zinnen zetten op iets ludieks, bij de man met de hamer wachten op het voorwerp en dan een bod doen. Kwajongensromantiek. Dat er dit weekend een veiling was, stond dus al een tijd in z'n agenda. En de voorbereiding werd ook ingepland. Snuffelen door de online catalogus en even op-en-neer tijdens de zichtdagen. Is dat nog wat met die camera's? Passen de hoeden? Hoeveel zakhorloges zitten er precies in die kist?

Zo komen we zaterdagochtend mét biednummer mooi op tijd voor z'n eerste bod de enorme hal in. De mevrouw ziet in één oogopslag haar vermoedens bevestigd: allemaal ouwe pruttel. Ik heb niks met antiek of verzamelen. Waar een ander hartkloppingen krijgt bij een setje oude brilletjes, denk ik 'wat moet je ermee en wie stoft het af!' Zo'n verzilverde Bijbel vind ik nog wel bijzonder, maar pistolen uit de 16e eeuw?

Nee, de mevrouw pakt dat heel anders aan. Die loopt linea recta naar een herkenbare vitrine met sieraden en filtert er gelijk een paar subtiele gouden ringen uit. Niet verkocht tijdens de veiling, dus nu te koop voor de (hele lage!) inlegprijs. De twijfel tussen twee ringen lost zich vanzelf op als er bijpassende oorbellen blijken te zijn. Eenmaal, andermaal... Voordat het eerste veilingstuk van meneer onder de hamer gaat, is mevrouw al klaar!

Nee, ik heb niks met antiek en verzamelen. Maar wel met veilingmeesters die met vaart, kennis en humor vijf eeuwen aan voorwerpen voorbij laat komen. Met mensen die zonder blikken of blozen hun nummertje zwaaien en waar geen emotie van af kan als ze de gelukkige koper zijn. En met het fenomeen telefonisch bieden, waar m'n fantasie over de persoon aan de andere kant van die iphone ernstig mee aan de haal gaat.

Dat ik uiteindelijk thuis kom met een rekenmachine uit 1932 voor een liefhebber in de familie had ik niet kunnen voorspellen. Zo werd ook voor mij die eerste veiling een onverwacht avontuurlijke ervaring. Eenmaal, andermaal... voor herhaling vatbaar.

Reacties

Populaire scribble

Berlijn - Stadsbeer Schnute

Berlijn dankt haar naam en stadswapen aan de beer. Er doen veel verhalen de ronde over de relatie tussen beer en Berlijn. De meest overtuigende is de hypothese van onderzoeker Theodor Zell. Volgens Zell is de stad Berlijn gesticht in de buurt van een plaats waar zich veel beren ophielden, ter hoogte van de huidige Nederlandse ambassade . Dit was aan het eind van de twaalfde eeuw een ondiepe, vlakke plaats in de Spree. Ook beweert hij dat het woord Berlin vroeger 'bereplaats' beteken-de. En dat maakt z'n theorie geloofwaardig genoeg! Waar of niet, je komt de beer overal tegen. Niet alleen in alle soorten en maten op straat en in de souvenierswinkels, maar ook in het echt. Knuffelijsbeer Knut kennen we nu wel, dus die slaan we even over. In het hartje van de stad resideert in de berenkuil Am Köllnischen Park sinds augustus 1939 de enige echte Berlijnse stadsbeer. De vreugde na de feestelijke opening was van korte duur. De beren hadden zwaar te lijden tijdens de oorlog. All