Doorgaan naar hoofdcontent

Elke stem telt



En daar gaan we dan. De stembus is open!

Drie bibliotheekkanjers, met elk hun unieke talenten, verdiensten en verhalen. In de race voor de Persoonlijkheidsprijs in bibliotheekland. Dit feest begon voor mij met dat eerste telefoontje. Gevolgd door alle leuke reacties bij het openbaar maken van de genomineerden. Er kwam een gezellige kennismaking met m'n 'conculega's'. En toen begon de reis van het bedenken, maken en wachten op m'n eigen nominatiefilmpje. Eerlijk is eerlijk, ik ben er trots op.

Maar het echte feest begint vandaag en duurt een hele maand. We pronken met een artikel in Bibliotheekblad. Onze persoonlijke filmpjes en een stoer profiel staan online. Bibliotheek Hengelo steunt me met een Astridpagina en een leuke flyer. En... er kan gestemd worden.

Dus ik denk: 'Mijn werk zit er even op. U bent aan zet!'
Bekijk die drie kanjers, maak een overwogen keuze en Stem Op Astrid  :-)

Op 30 november (ja, dan pas) horen we wie zich de Beste Bibliothecaris van 2016 mag noemen. De volgende dag werk ik precies 18 jaar in de bibliotheek. Officieel ben je dan volwassen. Je hebt rechten en bijbehorende verantwoordelijkheden. Voor grootste zaken als autorijden, drinken en stemmen. Ik heb veel mogen spelen en ontdekken in die groeifase. De laatste acht jaar mocht u daarover meelezen op dit blog. Deze nominatie voelt dan ook als een duw in de rug naar volwassenheid in dit vak.

Ik ken de Bibliotheek op school van binnen en buiten. Ik geloof in het verhaal en vertrouw op m'n ervaring. En ik geniet van het faciliteren en inspireren van iedereen die dit verhaal ook wil kennen en vertellen.

Dus ik dank degenen die me voordroegen voor deze prijs. Ik dank iedereen die op mij stemt.
En ik dank iedereen voor alle kansen en mogelijkheden, die me de persoon hebben gemaakt die ik vandaag ben!

Juan Khalaf, Astrid van Dam en Leo Willemse
Foto: Gerrit Serne

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g