Doorgaan naar hoofdcontent

Over de roep om ideale moeders en vaders

Ik ken twee hedendaagse filosofen die hedendaagse thema's op een toegankelijke manier onder de aandacht weten te brengen: Richard David Precht, die u hier al vaker tegenkwam en Alain de Botton, die op Biebloghengelo goed vertegenwoordigd is. In 2004 verscheen zijn boek Statusangst, over het spanningsveld tussen (zelf)waardering, verwachtingen en (on)afhankelijkheid.

Deze week kwam ik hier onderstaand filmpje tegen. Alain schrijft dus niet alleen toegankelijk, hij krijgt het ook voor elkaar om de hoogtepunten van zijn gedachtegoed even zo toegankelijk te verwoorden. Dat levert 17 wervelende minuten op, waarin hij spreekt:
  • over hoop en realiteit,
  • over jobsnobisme en haar tegenovergestelde: je moeder,
  • over de emotionele beloning van ons materialisme,
  • over het verband tussen jaloezie en gelijkheid,
  • over twee soorten zelfhulpboeken,
  • over een meritocratische samenleving, waarin je krijgt wat je verdient,
  • over de evolutie van een onfortuinlijke naar een loser,
  • over de angst voor oordeel en spot,
  • over de kracht van tragedie en kunst,
  • over het verlangen naar een hogere macht, betrouwbaarder dan de mens,
  • over succes en ruimte voor gemis,
  • over de kracht van invloeden van buiten,
  • over het najagen van je eigen dromen en het kunnen relativeren en
  • over ons vermeende recht op geluk en het toeval, dat daar anders over denkt.
En dan is er zelfs nog tijd voor humor.

Dus, fasten your seatbelts en stap mee in Bottons achtbaan. Diegene die tot na het applaus kan blijven zitten, krijgt nog een klein toetje!



Zo, nu even snel Alain followen, nog één vakantiedagje dromen en dan morgen maar weer gewoon hard aan m'n status werken...

Reacties

Een reactie posten

Populairste scribble

Uit het veld geslagen

Deze tweede lesdag van ons nieuwe schooljaar zit ik voor het eerst thuis in zoom. De zomergriep heeft me te pakken. Inmiddels koortsvrij, maar zowel m'n kriebelhoest als m'n lichaam houd ik liever uit trein en klaslokaal. Gelukkig is er een online verbinding en dat werkt prima.  Mystagogie. Dat is zowel het mooiste als het meest ongrijpbare vak tot nu toe. De docent definieert dit als 'het verdiepen van het vertrouwen op een begeleiding vanuit en in het mysterie'. Waarbij 'een mystagoog, in het luisteren naar het levensverhaal, beluistert hoe het mysterie zich wil ontsluiten in de ander diens identiteit en zelfbewustzijn'. Snap je? Nee, ik ook nog niet. Maar tijdens deze les worden weer twee prachtige mystieke teksten besproken, veel vragen gesteld en vallen er mooie stiltes na de antwoorden die ieder hier voor zichzelf op geeft. Ik leer dat mystagogie vooral gaat over en begint met luisteren. Dat kan vanuit bijvoorbeeld stilte, liefde, intuïtie of niet-weten. N