Doorgaan naar hoofdcontent

Over de roep om ideale moeders en vaders

Ik ken twee hedendaagse filosofen die hedendaagse thema's op een toegankelijke manier onder de aandacht weten te brengen: Richard David Precht, die u hier al vaker tegenkwam en Alain de Botton, die op Biebloghengelo goed vertegenwoordigd is. In 2004 verscheen zijn boek Statusangst, over het spanningsveld tussen (zelf)waardering, verwachtingen en (on)afhankelijkheid.

Deze week kwam ik hier onderstaand filmpje tegen. Alain schrijft dus niet alleen toegankelijk, hij krijgt het ook voor elkaar om de hoogtepunten van zijn gedachtegoed even zo toegankelijk te verwoorden. Dat levert 17 wervelende minuten op, waarin hij spreekt:
  • over hoop en realiteit,
  • over jobsnobisme en haar tegenovergestelde: je moeder,
  • over de emotionele beloning van ons materialisme,
  • over het verband tussen jaloezie en gelijkheid,
  • over twee soorten zelfhulpboeken,
  • over een meritocratische samenleving, waarin je krijgt wat je verdient,
  • over de evolutie van een onfortuinlijke naar een loser,
  • over de angst voor oordeel en spot,
  • over de kracht van tragedie en kunst,
  • over het verlangen naar een hogere macht, betrouwbaarder dan de mens,
  • over succes en ruimte voor gemis,
  • over de kracht van invloeden van buiten,
  • over het najagen van je eigen dromen en het kunnen relativeren en
  • over ons vermeende recht op geluk en het toeval, dat daar anders over denkt.
En dan is er zelfs nog tijd voor humor.

Dus, fasten your seatbelts en stap mee in Bottons achtbaan. Diegene die tot na het applaus kan blijven zitten, krijgt nog een klein toetje!



Zo, nu even snel Alain followen, nog één vakantiedagje dromen en dan morgen maar weer gewoon hard aan m'n status werken...

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g