 |
| Sunday Postsecrets 02-05-2010 |
Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenLeuke gedachte, maar weinig kans op succes vrees ik. Boeken die ik (gelezen en te licht bevonden) ergens achterlaat voorzie ik ook van een mailadres, maar ik heb er nog nooit zelfs maar een dankjewel aan over gehouden.
@AvA: Tja, misschien schept 'ergens achterlaten' net niet dezelfde band als samen lenen, lezen, terugbrengen en doorgeven. Of zijn Amerikanen en Nederlanders gewoon niet hetzelfde ;-) Als ik ooit een boek van je vind, ga ik je zeker mailen!
BeantwoordenVerwijderen