Doorgaan naar hoofdcontent

De pareltjes van Biebsearch junior


Gisteren was het zover: op de grens van voorbereiding naar realisatie kwamen de pilotdeelnemers van Biebsearch junior bij elkaar. Negen van de twaalf schooldirecteuren, alle zes bibliotheken, beide ondersteunende provinciale bibliotheekcentrales en onze externe deskundigen. Dertig man sterk zaten we de hele dag in een sfeervolle Latijnse School in hartje Deventer. Een pluim voor de blijk van betrokkenheid die alle aanwezigen op deze mooie vrijdag middenin de drukke zomervakantie-hectiek hebben getoond.

Over de resultaten schrijf ik binnenkort een nieuwsbericht op onze website. Wel licht ik hier al graag een tipje van de sluier op, want we hadden niet alleen een vol maar ook zinvol programma. Terugkijken op het laatste half jaar ging snel, iedereen weet hoe druk hij is geweest met het opstellen van z'n eigen schoolwerkplan en het invullen van de eerste 0-metingen ten behoeve van de evaluaties. Iets langer heb ik stilgestaan bij de landelijke ontwikkelingen waar dit project nauw bij betrokken is en het op de rij zetten van de nieuwe producten die nu als eerste ingeregeld moeten worden.

Daarna was het woord aan de deelnemers. Zij vertelden welke producten en diensten er uiteindelijk in hun werkplan zijn gekomen, op welk pareltje dat ze (gaan) doen ze vooral trots zijn, waar ze veel verwachtingen van hebben en hoe ze de samenwerking tot nu toe ervaren. Dat leverde een paar mooie opstekers op voor zowel de scholen als de bibliotheken. Daarna was er ruimte voor wat kritische kanttekeningen of aandachtspunten. Die blijken vooral te liggen bij de bibliotheken: hoe maken wij - in deze tijden van zwaar bezuinigingsweer - de politiek duidelijk dat we met deze samenwerking het opbrengstgericht werken ondersteunen, betere lezers helpen afleveren en daarmee een maatschappelijk belang dienen. Opdat de gemeente ons daarin financieel blijft ondersteunen, want met een Biebsearch tegen kostprijs is er geen school die nog met ons om tafel blijft zitten.

Na de zomerse lunch in een overwoekerde binnentuin was het woord aan onze externe hulptroepen. Marianne en Lonneke van Cubiss presenteerden de resultaten van de eerste metingen rondom het proces, de mediawijsheid in scholen en de leesattitude bij leerlingen van groep 7. Kees Broekhof praatte ons bij over de consequenties voor scholen ten aanzien van het vernieuwde opbrengstgericht werken en toonde aan hoe bibliotheken met hun leengegevens deze werkcyclus kan verrijken. Reinoud Jager sloot de dag af met een visuele presentatie van de ontwikkelingen rondom de nieuwe landelijke bibliotheeksite, de widgets vanuit o.a. Leesplein en Jeugdbiliotheek die iedereen straks naar z'n eigen iGoogle of Hyves kan slepen en de denkrichting voor een onderwijsportal. Het verhaal is nog niet klaar, maar waar we naartoe willen is voor alle betrokkenen nu wel duidelijker geworden.

En toen was de intensieve dag alweer voorbij. Veel informatie, hier en daar wat discussie en verschillende invalshoeken en een (bijna compleet) lijstje met afgevinkte verwachtingen voor deze dag. Wat gelukkig overheerste - of wat sommigen mij in ieder geval na afloop kwamen vertellen - was het gevoel dat er iets moois in gang was gezet, dat er veel kansen liggen en dat het een interessante bijeenkomst was geweest.

Dank aan iedereen die zich sinds oktober 2009 al voor dit project heeft ingezet, die mij op alle mogelijke manier vanonder de schijnwerpers en vanaf de zijlijn heeft bijgestaan en dank aan iedereen die de dag van gisteren tot een succes heeft gemaakt. Ik begin het intensieve uitvoeringsjaar in ieder geval met die mooie eyeopener van Kees en ons beste verkoopargument in gedachten: kinderen leren met slechts een kwartier lezen per dag al 1000 nieuwe woorden in een jaar. Mooi toch dat we daar als bibliotheken vrij eenvoudig een bijdrage aan kunnen leveren!

UPDATE: Het nieuwsbericht met alle presentatie staat online!

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo