Doorgaan naar hoofdcontent

Het einde van Harry Potter

Twee bekentenissen op de vroege morgen: de boeken van Harry Potter vond ik knap smakelijk en spannend geschreven, de films daarentegen zo zacht als boter en slap als een uitgemolken theezakje. En dan komt er ineens dit voorbij: de trailer van HP's laatste optreden, het beroemde afsluitende deel 7. Ze hebben er zelfs twee films voor nodig om ons leven daarmee te verrijken.



Oké, de kinderen zijn allang geen kinderen meer. Het is ze vergeven. Volgens mij hebben ze er een soort vierde Lord of the Rings van hebben willen maken. Ja, Harry Potter lijkt in alle opzichten volwassen te zijn geworden. Maar trailers beloven wel vaker meer dan ze waarmaken. We gaan het zien (ooit, op dvd wel te verstaan).

Bedankt, JK Rowling, voor het aan het lezen krijgen van miljoenen kinderen.

En nu gauw verder met die andere pageturner-toverkinderen-serie:
De geheimen van de onsterfelijke Nicolas Flamel van Michael Scott.

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...