Doorgaan naar hoofdcontent

Rust vinden valt nog lang niet mee

Reacties

  1. 'n Kwestie van volhouden denk ik. En een beetje geluk hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja vijf minuutjes is wel heel kort hé. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @David: tja, ik ben een echte amateur, helaas. Heb je tips?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wel, meditatie staat niet automatisch gelijk aan ontspannen. ;) Ik kan je wel zeggen wat mij persoonlijk al een dik jaar motiveert om dagelijks te mediteren. In het kort:

    1. Een deftige theoritische achtergrond (aanrader: het luisterboek "The science of enlightenment" door Shinzen Young) hielp tegen de vele twijfels die ik had over mediteren.

    2. Een meditatiedagboek waarin ik telkens na afloop kort de datum, tijd, techniek en bedenkingen noteer. Sinds ik dit bijhou, sla ik zelden een dag over.

    3. Een keukenwekker, anders zit ik maar naar de klok te kijken.

    4. Er regelmatig over lezen, schrijven, praten.

    5. En vooral: merken dat er dingen positief veranderen in het dagelijks leven (traag maar zeker, met vallen en opstaan).

    Hopelijk ben je hier iets mee. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @david: Wauw, dat zijn al veel handige tips. Heb vandaag wat hulpboeken in handen gehad, maar de klik kwam niet. Ik ga maar eens beginnen met jouw suggesties. En dan zien wat er verandert. Goed opletten en het ook wíllen zien dus. Dank!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja veel van die boeken spreken me ook weinig aan, terwijl andere me heel enthousiast kunnen maken. Soms voor langere tijd, soms voor even... Las je al iets van Gijs Jansen? http://www.hierennu.be/?s=gijs+jansen

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @david: nee, maar ik ga het eens bekijken na deze vakantie, dank voor de tip!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...