Doorgaan naar hoofdcontent

De gepikte vogel pikt nog steeds

Deze week werd ik via twitter uitgenodigd voor een reünie. Het Ricciotti ensemble - waar ik zo'n 20 jaar geleden concertmeester mocht zijn - bestaat precies 41 jaar. Tijd voor een feestje, logisch!

Nou ben ik sowieso niet zo van de reünies en dit is me net een trip down memory lane te ver, maar het gaat vast een groot festijn worden. Met veel oud en nieuw Ricciotti repertoire natuurlijk. Op de website kwam ik dit filmpje tegen. Typerend. En bijna net zo leuk als een Blogkermis, Waar Is Die Toch Gebleven?! En dat stuk, dat was in mijn tijd al een favoriete uitsmijter! Toch leuk.

Ik wens jullie een muzikaal weekend, jongens.



Bijsluiter

De gepikte vogel van Jurriaan Andriessen

Het Ricciotti speelt 'Gepikt' in de zweefmolen van Austerlitz tijdens de zomertournee van 2010, nadat ze bovenop de pyramide even verderop een wild op hebben gespeeld.

Het stuk Gepikt heeft in het midden een act, een soort van andere dimensie, waar u nu door het kijken van dit filmpje misschien in zit (daar zijn de experts nog niet helemaal uit). De enige manier om te zorgen dat u weer uit deze act komt, is door het einde van het stuk te bekijken in een ander filmpje, namelijk: hier.
Veel plezier met deel 2!

Naschrift voor Robert P., oud-manager die z'n telefonische opsnorronde doet langs oud-concertmeesters: leuk je weer gesproken te hebben!

Reacties

  1. Doet me denken aan het Zomerorkerst dat ik een paar jaar heb mogen dirigeren en het werk Merry Go Round dat ik ooit met een draaimolen heb uitgevoerd, nostalgie en ontzettend veel plezier.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @diriwout: Precies de juiste woorden, nostalgie en plezier!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...