Doorgaan naar hoofdcontent

Gedichtendag



Ach en niks

Wat wou je? Wat wil je? vroeg mama vandaag.
Ik zuchtte eens diep, en zei: ach.
Ach is erg, zei ze toen, nog veel erger dan au.
Dat ziek je niet uit in een dag.
Wat wou je? Wat wil je? vroeg mama vandaag.
Ik zuchtte nog dieper, zei: niks.
Niks is erg, zei ze toen, en je ziet ook erg bleek.
Dat ziek je niet uit in een week.
Ach en niks zijn de blues, zei mama vandaag.
Daar is ach en niks aan te doen.
Ik weet ach en niks om je beter te maken.
Ik zuchtte, zei: mama, een zoen.


Bart Moeyaert (Maanbundel)

Reacties

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha