Doorgaan naar hoofdcontent

Verstoppertje


Het is zover.
Buiten koud.
Binnen de kachel 
een streep hoger.
Soms harde spikkels,
dan zachte vlokken.
Gezichten verstoppen zich
in opgetrokken kragen.
Schouders trekken krom,
alsof klein maken sneller loopt.
Auto en fiets nemen 
een stapje terug.

We houden stand.
We weten hoe dit werkt.
Maar ergens dichtbij 
is altijd iemand 
die zich voor het eerst
met groeiende verwondering afvraagt 
waar de wereld is gebleven.

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha
Een reactie posten
Verder lezen »