Een avond in het theater. Een avond met een lach en kippenvel. Diederik van Vleuten geeft ons in zijn programma Buiten schot een spoedcursus Eerste Wereldoorlog. En we leren veel, met dank aan de jeugdbrieven van zijn grootvader en oud-oom, die de geluiden, kleuren en geuren van deze oorlog van dichtbij meemaakten. We leren over de waanzin van de loopgraven. Over moedige jongens. Over alle resten die nog in de grond liggen, de miljoenen lichamen en al het schroot. En we leren over het 'lot' van een neutraal land.
Hij neemt de tijd, het wordt een lange avond. Maar goed, die oorlog was ook niet in een vloek en zucht voorbij. Hij geeft ons bijzondere verhalen, zachte liedjes, oude foto's en tot slot de introductie van Ravels Pianoconcert voor linkerhand. Speciaal gecomponeerd voor één van die soldaten die terugkwam en z'n rechterarm op het slagveld achter moest laten.
Het is bijna half twaalf als de lichten doven en het slotapplaus openbreekt. Dat was mooi, dank Diederik. Terwijl hij in ontvangst neemt wat hem toekomt en dankbaar naar ons buigt, is een deel van het publiek alweer in de huidige tijd aangekomen. Voor de mensen langs schuiven ze snel richting kapstok. Naast me staat de meneer al naar het gangpad gedraaid, balend van die dame die al klappend geen krimp geeft. Klaar is klaar, toch?
Zo jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten