Doorgaan naar hoofdcontent

Nothing is what it seems


Meneer @adbelkabenali tweet dat hij in Enschede bij een opening is. Ik antwoord dat ik er ook ben! Dat wordt weer door Benali geretweet. Het schept een band, dat snapt u wel.

De opening van de eerste solo-expositie Nothing comes to mind van het Schotse duo Littlewhitehead verloopt soepel. Benali trakteert ons op een mooie inleiding, waarin hij het werk van Littlewhitehead verbindt met de drieregelige nieuwsberichtjes van Felix Fénéon aan het begin van de vorige eeuw. Onze band voelt nog te pril om als een oude bekende op hem af te stappen, dus ik teut wat na met vriend en kennis.

Totdat Benali ineens de zaal doorkruist en, alsof hij een oude bekende ziet, op me af stapt. Brede glimlach, hand uitgestoken voor het verzilveren van de band. We wisselen een hoi en hallo uit. Krijg nou wat, de schat. Lang leve Twitter!

"Ja sorry dat ik zo inbreek", zegt hij dan, "maar ik kom eigenlijk voor hem". Met dezelfde brede lach wijzend naar de kennis. "Ik ben namelijk op de fiets en we moeten echt weg..." En er kwam nog iets geloof ik, maar dat hoorde ik al niet meer. Te druk met het bij elkaar vegen van de gruzelementen van m'n ego.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...