Doorgaan naar hoofdcontent

Klemgezet


Het is ons eerste echt lege weekend sinds tijden. Geen werk, geen kinderen, geen afspraken. We lummelen ons door een lome ochtend. Loomheid gaat even zo traag over in meligheid en gekibbel. Ook dat hoort bij de leegte.

Om het gemoed weer wat op te frissen besluiten we maar even een rondje te gaan lopen. Zo slepen we ons naar de lift en kibbelen onze weg naar de begane grond. Dan gaat het mis. Alle goede manieren hebben we inmiddels in de leegte achtergelaten en we stappen resoluut tegelijk als eerste de lift uit.

Boem. Vast. Ingeklemd tussen elkaars schouders. Waarmee we op deze gedenkwaardige dag wetenschappelijk hebben bewezen dat wij niet met elkaar door één deur kunnen.

Foto

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Een kwart eeuw

En dan is het nu officieel: m'n grote jubileum. Vandaag precies 25 jaar geleden begon mijn eerste werkdag bij Bibliotheek Hengelo. Waarmee ik definitief de droom van een leven in de muziek achter me liet. Toch handig, twee diploma's. Ik begon in een bibliotheek met één pc en telefoon per kantoor en communiceren ging vooral via post en fax. Op de studieafdeling stond nog een kaartenbak, als back-up voor de digitale catalogus. Als inlichtingenmedewerker heb ik flink wat microfiches van oude kranten opgeruimd in het juiste hoesje, want die kon de klant echt niet zelf op volgorde zetten. Afijn, het waren andere tijden. De eeuwige constante was mijn inzet voor leesplezier en leesbevordering op basisscholen. Het ontwikkelen en aan de man brengen van een programma voor alle groepen en in een structurele samenwerking deed ik eerst lokaal, toen provinciaal en uiteindelijk landelijk. Dit jaar viert Nederland het 10-jarig bestaan van de Bibliotheek op school .  Vorige maand hoorden we dat