Doorgaan naar hoofdcontent

Straatkrijger


Na een weekje stilte is het een logische stap om een week de drukte op te zoeken. In Berlijn bijvoorbeeld. Echt, ik ben nog nooit zo relaxed een stadvakantie ingerold. En dat kwam het hele reisgezelschap ten goede.

Berlijn blijft bijzonder. De verhalen en monumenten blijven verbazen. Maar zoals daar op dit moment afgebroken en opgebouwd wordt, zo heb ik het nog nooit gezien. Het leverde zeker wat omweggetjes en hindernisparcours op. Gelukkig was er één hoogtepunt van herkenning. Met een glimlach.

Dik twee jaar geleden blogde ik over een nieuwe trend: yoga op straat. Over een Londense kunstenaar die een Berlijnse yogadocent had geïnspireerd tot het maken van kleine poppetjes in yoga houdingen, om die in het straatleven achter te laten. En verhip. Op de laatste dag, tijdens een mooie wandeling door Prenzlauer Berg, zag ik ineens zo'n poppetje staan. Een echte Krijger. Krijg nou niks!

Die kunst heeft alle verbouwingen in elk geval goed doorstaan.

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g