Doorgaan naar hoofdcontent

Timing


Een tijd geleden trakteerde ik mezelf op een gek boekje: Elke dag een vraag. Het doet wat het zegt. Het stelt je 365 vragen, een voor elke dag. Bijvoorbeeld 'Donker of licht?', 'Wat zie je als je in de spiegel kijkt?' of 'Van wie kreeg je voor het laatst bloemen en waarom?' Een klein reflecterend zen-momentje dus. En dat vijf jaar lang, om je eigen ontwikkeling te volgen. Vind ik wel grappig.

Deze zomervakantie begint voor mij met een inmiddels traditionele stilteweek. Niets is zo heilzaam als even niks hoeven zeggen. Ik kom weer los van alle patronen, maskers en rollen. En het contact met mezelf en de mensen om me heen is gelijk zoveel intenser. Maar goed, omdat de rol 'consciëntieus zijn' er met geen stilte uit te slaan is, gaat het dagboek met vragen mee.

Na de eerste volle stiltedag sluit ik af met mijn kleine zen-momentje voor het slapen gaan. Het boek stelt me de volgende vraag: 'Welke leugen heb je vandaag verteld?'

...

Reacties

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...