Vakantie betekent op dit moment tentamens maken en voorbereidingen treffen voor m'n stage en scriptie. Maar er moet ook tijd zijn voor er even tussenuit én quality time met m'n middelbare school bestie. Zo treffen we elkaar bij een leuke Italiaan voor een quality lunch. En gossie wat valt er veel bij te praten. De ober komt voor een drankje, dat is nog wel snel geregeld. Als hij opnieuw komt voor de bestelling moeten we hem teleurstellen. We hebben de kaart nog niet eens aangeraakt. "Geef ons even wat tijd", zeg ik. "Vrouwenlunch, dit gaat duren." Hij vindt het allemaal prima en stelt ons lachend gerust. Hij heeft de tijd. Als we uiteindelijk diep in onze heerlijke salade zijn verdwaald, komt de ober eens even checken. Of we nog iets willen drinken? "Hmm, mag ik misschien toch een koude witte?", vraag ik voorzichtig. Natuurlijk mag dat. "Ach ja, vrouwenlunch hè", zeg ik verontschuldigend. Na een paar knusse uren meld ik me bij de ober om
beschrijf jezelf en herlees een ander
Jaaaa toe maar, wrijf (giet...) het er nog maar even in.
BeantwoordenVerwijderenNadat ik het verteld had aan Bart (niet Barts prutje :p), ben ik gedold door zo´n beetje iedereen die ik dit weekend gezien heb... Huuu.
Een schoonmaakbeurtje was wel nodig, gezien al die grijze (???) haren die achter de knopjes zaten, maar of dit nou de manier was...
We zullen Peter vragen om zijn laptopknopjes ook maar eens te poetsen :-)
BeantwoordenVerwijderenBen benieuwd of Cesar hem nog kan reanimeren...
Slaap zacht!