Doorgaan naar hoofdcontent

De verkoop van een oorlog

Tegenlicht (VPRO) is een informatief programma met het doel om inzicht te verschaffen in de wijze waarop de samenleving zich vormt, zowel in ons land als daarbuiten, en de factoren en invloeden die daarbij een rol spelen. Op 17 maart vertoonden zij De verkoop van een oorlog, binnen een 4-delige cyclus over Irak. Wat je ziet is een staaltje ‘communicatietechnieken’ waar je stil van wordt. Is het echt zo erg gesteld in de wereld? Ja, dus. En ook deze documentaire is weer onderdeel van dat spel. Daarom besteden scholen én bibliotheken steeds meer aandacht aan mediawijsheid: weet wat je ziet en snap wat de maker graag wil dat jij ziet.

Gemist?
Ga er even voor zitten, klik hier en laat me over 50 minuten weten wat je er van vond.

De inhoud
22 maart 2003. De opmars naar Bagdad is drie dagen gaande. In het perscentrum van US Central Command verschijnt de Coalition of the Willing aan de zijde van opperbevelhebber generaal Tommy Franks. Het is de eerste persconferentie sinds het begin van de oorlog en naast een Brit, Australiër en Deen - landen die de inval militair steunen - staat daar ook luitenant kolonel Jan Blom... from the Netherlands. Hij had daar niet moeten staan. Vijf jaar na dato een deconstructie* van de communicatiestrategieën die de Amerikanen hanteerden om de internationale gemeenschap te overtuigen van de noodzaak van de oorlog in Irak. Het militaire apparaat, de internationale pers en zelfs de Coalition of the Willing, allemaal werden ze onderdeel van de beeldvorming, soms in de vorm van 'behang', figurant of als reclameslogan.
* methode waarbij teksten zo worden gelezen, dat niet alleen wat er staat bij de interpretatie wordt betrokken, maar ook wat er niet staat een rol kan spelen

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...