De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus. Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een start, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verhaa
beschrijf jezelf en herlees een ander
Oh gelukkig....zo te zien is alles goed gegaan...Gefeliciteerd!!
BeantwoordenVerwijderenHet was hard werken, maar Lucas is gezond en moeder knapt langzaam op. Het genieten kan beginnen.
BeantwoordenVerwijderenEn met moeder en kind gaat het nu zooooo goed, dat ze vandaag naar huis mochten. Mama is een topper, Lucas een wonder, en papa? Trots als een pauw.
BeantwoordenVerwijderenKortom; 3 kanjers!
BeantwoordenVerwijderenEn nu maar lekker gaan genieten.
Astrid,
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi kindje is Lucas.
Heeft z'n papa deze foto gemaakt?
Ook vakwerk hoor.
Groetjes Francine
Papa heeft z'n vakwerk op het kindje losgelaten! Maar er komen vast heel veel foto's die bijna net zo mooi zijn als deze.
BeantwoordenVerwijderenNee, papa had deze foto niet gemaakt. Papa maakt wel andere hele mooie foto's. Niet van Lucas, maar wel van alledaagse andere onderwerpen: http://www.flickr.com/photos/tegenlicht/
BeantwoordenVerwijderen