Voor mijn stage bij Willem. Hart voor levensvragen bezoek ik nu ook zelfstandig cliënten thuis. Deze ochtend zit ik voor het eerst bij een jonge vrouw met grote vragen. Het is op vele lagen een bijzondere ervaring. De herkenning van de eenzaamheid in een bijna overweldigende wereld die niet past. Mijn gevoel van willen geruststellen met dat het echt allemaal wel goed komt 'als je later groot bent'. En een dankbaarheid dat ik er deze dag op deze plek voor haar mag zijn en waarschijnlijk echt iets kan bijdragen in het verlichten van haar last. De vraag is alleen nog even hoe, want ik heb geen toverdoos met het antwoord op de vraag naar de zin van dit alles. Maar ik kan haar wel bijschijnen in haar zoektocht. Dus ik stel vragen en laat haar vertellen. Dat kan ze goed, het is een slimme meid, met al heel veel zijwegen in haar levensverhaal die we zouden kunnen bewandelen de komende tijd. Aan het eind weet ik alleen niet zo goed hoe ik deze kennismaking zo afrond dat er iets van ee...
beschrijf jezelf en herlees een ander
Oh gelukkig....zo te zien is alles goed gegaan...Gefeliciteerd!!
BeantwoordenVerwijderenHet was hard werken, maar Lucas is gezond en moeder knapt langzaam op. Het genieten kan beginnen.
BeantwoordenVerwijderenEn met moeder en kind gaat het nu zooooo goed, dat ze vandaag naar huis mochten. Mama is een topper, Lucas een wonder, en papa? Trots als een pauw.
BeantwoordenVerwijderenKortom; 3 kanjers!
BeantwoordenVerwijderenEn nu maar lekker gaan genieten.
Astrid,
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi kindje is Lucas.
Heeft z'n papa deze foto gemaakt?
Ook vakwerk hoor.
Groetjes Francine
Papa heeft z'n vakwerk op het kindje losgelaten! Maar er komen vast heel veel foto's die bijna net zo mooi zijn als deze.
BeantwoordenVerwijderenNee, papa had deze foto niet gemaakt. Papa maakt wel andere hele mooie foto's. Niet van Lucas, maar wel van alledaagse andere onderwerpen: http://www.flickr.com/photos/tegenlicht/
BeantwoordenVerwijderen