Doorgaan naar hoofdcontent

Klein gebaar, groot plezier


Kent u dat? Die momenten waarop er allemaal 'gedoe' om je heen en in je lijf misgaat, vastloopt, disfunctioneert. Waarop ineens alle energie uit je wordt gezogen en je even niet weet hoe je er die dag nog wat van kunt maken.

Ik merkte in de loop van deze week al dat ik op zo'n moment afstevende. Ik zal u mijn gedoe-lijstje besparen, maar vanmorgen viel alles op z'n plek en was het over en uit met de energie. Nou ben ik gelukkig al zo ervaren dat ik het herken als 'slechts' zo'n moment, dus ik begin moedig op mezelf in te praten met 'niet aan toegeven, draai het om'. Maar ja, als in die andere hersenhelft het lijstje wordt aangevuld met de trein die net wegrijdt, valt dat lang niet mee.

Wat helpt dan om even te vergeten? Juist, een grote bak cappuccino. Zet die fantastische meid van de kiosk een beker voor me neer met een stralende smiley van cacao. Kijk, zíj heeft het begrepen. Zo maak je je reizigers weer aan het lachen!

Met die energie is het nog niet helemaal top, maar ik denk wel met regelmaat terug aan dat koppie. En ja, dat helpt.

Reacties

  1. Leuk zo een klein gebaar. Chocola helpt ook (bij mij in elk geval) of een lekker stukje zelfgebakken taart, ik zal voor je een extra lekkere taart bakken volgende week zaterdag! Maar tot die tijd ben je vast weer helemaal de oude =)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank Katti, ik ga m'n best doen (en vast op dieet!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @festina, henk en jouke: dank, ben alweer op weg naar de sportschool. Bewegen schijnt echt het beste te zijn tegen dipjes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g