Doorgaan naar hoofdcontent

De kracht van kleine dingen

Vanmiddag zat onze Alles-is-liefde-crew alweer voor de vierde keer in iets meer dan een jaar bij elkaar. Hoe zat het ook alweer met die club? Wat begon met een filmavondje rondom Amélie werd gevolgd door een brainstormsessie over passie in mei, de verdeling van vijf innoverende, inspirerende, kleinschalige ideeën over vijf enthousiaste groepjes in september en een presentatie van de eerste resultaten in november, waarbij we ook gelijk een passende formulering bedachten voor wie en wat we nu eigenlijk zijn als Crew. Natuurlijk gevolgd door het werkelijk online gaan van een Interwrite weblog en een twittershow in maart en een provinciale Bloggids in juni.

Vandaag was er dan een soort van afronding, waarbij we de overdraagbaarheid van alle ideeën hebben uitgewisseld en stil stonden bij de projecten die nog lopen: het maken van een viral en het lenen en spelen van games. Een sessie die natuurlijk niemand wilde missen! En onze Captain-of-leuke-dingen leidde op zijn onmisbaar inspirerende wijze deze bundeling van enthousiasme, kwaliteit en energie door een laatste barrière-overschrijdende brainstorm. Met als uitkomst een lijstje afspraken over hoe en aan wie we gaan vertellen wat we zonder al teveel middelen hebben gepresteerd en wat die inzet heeft opgeleverd. Met een korte actielijst sloten we dit avontuur voorlopig af in het naastgelegen café, waar vanwege het druilerige weer geen borrels maar wel dampende dranken met veel slagroom op tafel verschenen. Het mocht de pret niet drukken!

Wat dit een leuk avontuur? Ja.
Is het dan nu helemaal over? Nee.
Gaat u nog van ons horen? Zou zomaar kunnen.

Dank Captain, dank Crew en dank Amélie.
Voor de kans om te ontdekken waar onze krachten liggen.
Tot een volgende film...

Reacties

Populaire scribble

Luchtig element

Ik ploeter deze laatste studieweken alleen nog aan een scriptie, waarbij ik verbinding probeer te leggen tussen de oerelementen bij betekenisvol contact met mensen met dementie. Het maakt dat ik meer leer over dementie, dat ik mezelf uitnodig om uit het 'hoofdkantoor' van de taal en analyse te stappen en dat ik zelf ook weer meer in contact kom met die elementen. In beweging, in voeding, in bewustzijn. Op de ochtend dat ik naar school moet bedenk ik dat het mooi is om ter ondersteuning een soort altaartje te maken met een symbool voor elk element. Ik pak eerst de prachtige kaars die ik van m'n biebcollega's kreeg, Vuur is voorzien. Ik geef een glimmende schelp een tweede leven als het element Water. En versteend hout is een perfect symbool voor Aarde. Maar wat doe ik nu met Lucht? Meestal gebruik je daar een veer voor, maar waar haal ik die vandaan? Ik besluit dan maar een wierookstokje op te steken. Altaar klaar! Snel loop ik naar de trein, om halverwege bijna te strui...