Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken. Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...
:~)).
BeantwoordenVerwijderenIk kom op dit blog via 'Mijns inziens' (en ik volg jullie bieblog). Ik zal je in m'n reader zetten, want ik zie hier mooie dingen voorbijkomen (een beetje te veel om allemaal retro te lezen)!
Ha Hendrika, wat leuk dat je blijft. Alles teruglezen gaat wat ver ja, dat zal ik je niet aandoen ;-) Rechts staan wel de meest geblogde thema's. Surf daar maar eens doorheen als je een beeld wilt krijgen wat hoe en waarover ik schrijf. Tot een volgende keer!
BeantwoordenVerwijderen