Doorgaan naar hoofdcontent

Door kinderogen

Ik hou van Wende. Vooral de Franse Wende dan, de Engelse heb ik nog niet zo omarmd. M'n oog viel op een uitzending waarin ze een paar dagen pelgrimeert richting Santiago de Compostela. Toch even kijken, matig programma, maar wel een paar warme klik-momenten:

De flarden van Wende's muziek die voorbij komen, zijn mijn dierbaarste liedjes. Ze laat op 20min.30 een mooie Dancer's Pose zien van haar geliefde yoga. Ze heeft iets met kerken, waar haar ouders haar als kind vaak mee naartoe namen. Maar wat me bovenal intrigeert is die andere muziek, die telkens op de achtergrond klinkt, die van Kate Bush.

Dat is lang geleden zeg, en wat is dat nog steeds bijzonder. Ik zie de langspeelplaten weer voor me die ik grijs gedraaid heb en waarbij ik m'n altstem schor zong. Een muzikale erfenis van m'n vader, hij was de eerste bij ons thuis die haar ontdekte.

Ik hou van Kate Bush. Voor de feestdagen ga ik maar eens op zoek naar wat nieuwe cd's van die oude liefde. En wie weet geef ik dan ook gelijk Wende's No.9 een kans.


Reacties

  1. O ja, kippenvel dat lied. Ik weet nog wel dat niemand haar precies wist te plaatsen toen haar 1e LP uitkwam.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @eazy: en volgens mij was die eerste ook gelijk haar beste. In ieder geval degene met de liedjes die het langst in je hoofd blijven. Ik ga 'em weer opzoeken!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kijk om je heen

  Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs  een heel dossier  over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee.  Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je