Doorgaan naar hoofdcontent

Beroemd


Donderdag las ik in Vijf bijlen één van de kortste ZKV's van A.L. Snijders:
25.10.2008 BEROEMD
Mijn kleindochter (17) is trots op mij omdat ik boeken schrijf. Zij vraagt aan haar lerares Nederlandse taal- en letterkunde of zij een boek van A.L. Snijders op haar lijst mag zetten. Dat mag niet, want de lerares vindt dat er alleen beroemde schrijvers op de lijst mogen.
Vrijdag hoorde ik A.L. Snijders op de radio in De Ochtend van 4 (te horen vanaf 01:47:40), waarin hij nu elke week een ZKV voordraagt. Hij vertelde op zijn eigen fijndroge manier hoe zijn leven na het winnen van de Constantijn Huygens-prijs was veranderd in een gekkenhuis. Honderden e-mails, tv-ploegjes voor de deur, elke dag een auto met bloemen. Daarna las hij een verhaaltje over piano's en spoken. Ik denk dat alle volgende trotse kleinkinderen gerust kunnen zijn, hun opa mag nu vast wel op de leeslijst.

(Jammer dat Radio4 de prijs toeschrijft aan A.J. Nijland, maar zijn ZKV-archief vind je hier.)

Foto: Vincent Menzel

Reacties

  1. Heel vreemd, ja: A.J Nijland? Ik zag hem, A.L.Snijders, bij De Wereld Draait Door gelukkig nog helemaal zichzelf zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @eazy: Bij dwdd, ja natuurlijk, nou dan ben je helemaal binnen! Niks of niemand zal hem van z'n suk brengen, gelukkig maar ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier het fragment, toch nog zo'n 10 min. Het begint bij 5.35 min.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @eazy: aandoenlijk heerlijk, veel leuker nog dan toen bij Wim Brands in Boeken. En die eerste 5 minuten heb ik ook overleefd ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g