Doorgaan naar hoofdcontent

Seizoenswisseling


het stormt
wind zwaait en slaat
blaast hoeken schoon
bladeren kietelen het leven
wat niet goed geworteld is
buigt, barst
wordt meegezogen
naar bestemming onbekend
regen stort en stroomt
spoelt alle gaten leeg
druppels druipen langs lichamen
wat buiten is
kruipt naar binnen
wat binnen huist
zoekt z'n weg naar buiten
het overvalt me
dacht dat alles al was gaan liggen
mispoes

astrid

Reacties

Een reactie posten

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...