We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo
Fijne kerstdagen, Astrid!
BeantwoordenVerwijderenFijne, mooie, witte kerstdagen!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Jij ook hele fijne dagen gewenst. Een prachtig plaatje!
BeantwoordenVerwijderenWat mooi, Astrid!
BeantwoordenVerwijderenVoor jou ook fijne kerstdagen en alvast een goed begin van het nieuwe jaar!
@allen: So far, so good! Jullie ook alle goeds gewenst.
BeantwoordenVerwijderenMērī krisamasa to you too! :-))
BeantwoordenVerwijderen