Doorgaan naar hoofdcontent

Bakkerspraat


Na het afrekenen van een paar verse broodjes bij de kleinste en beste bakkerij in de mooiste stad van Nederland, heb ik nog één snelle vraag aan de bakkersvrouw:
"Weet u ook waar ik hier in de buurt een krantje kan kopen?"

Eh... een krant... nou nee, eigenlijk weet ze dat niet. Maar ze heeft een collega.
"Zeg Marie, weet jij waar je een krant kunt kopen?", roept ze naar achteren.
Er ontstaat een levendige discussie op de vroege zaterdagmorgen.

Op het pleintje hier achter misschien?
Nee, daar zit niks.
Vroeger, in de St. Annastraat, daar zat nog een sigarenwinkel. Maar dat is nu een bakkerij, dus dat wordt niks.

Dan begint de meneer achter me zich ermee te bemoeien. Ik moet naar het station.
Centraal?
Nee, Randwyck.
Maar dat is heel ver!
Ja, maar wel mooi.

Aha.
De conclusie: gewoon maar naar het centrum lopen, dan kom je vanzelf wel wat tegen.
Ik besluit deze keer de krant online te kopen.

Reacties

Populaire scribble

Buitengesloten

Ik heb een paar liefhebberijen. Puzzelen vind ik bij tijd en wijlen best ontspannend. Het houdt me offline. Schilderijen kunnen me fascineren. Vooral die van Edward Hopper. Een puzzel van Hopper was dus leuk te doen, maar zeker de moeilijkste tot nu toe. En ik kijk graag naar documentaires. Dus toen een vriend me wees op een al wat oudere docu over Hoppers werk en leven , ben ik er eens goed voor gaan zitten. Ik begrijp nu in ieder geval veel beter waar die wat lege, eenzame en vaak donkere beeltenissen vandaan komen. Hopper was zeker geen vrolijke man. Ik durf ook wel te zeggen dat hij eenzaam was in zijn huwelijk. En als introvert zocht hij liever de leegte dan de mensen op. Gelukkig heeft zijn lange, ietwat sombere leven, heel veel hele mooie kunstwerken opgeleverd. In de docu komt het schilderij Nighthawks, waar ik weken op heb zitten puzzelen, meerdere keren voorbij. Iemand gebruikt het ook als voorbeeld voor het feit dat al zijn schilderijen iets bevreemdends hebben. Op het eerst...