Isabel is op zoek naar de ultieme vrijheid, zo lees ik deze week in de Metro. Ze leeft zonder geld, hopt van huis naar huis, geeft haar telefoon op en zou het liefst ook geen zorgverzekering hebben, maar ja, dat mag niet. Ze is bezig met de zoektocht van haar leven. Een zoektocht die draait om de vraag: wie ben ik en wat wil ik? Met dit project wil ze antwoord op de vraag: kun je op het leven vertrouwen? Ze werkt zonder salaris achter de koffiebar. Ze zegt: "Ik ben nog heel erg aan het uitvogelen wat ik nu precies wil. Ik ben niet zonder geld gaan leven om weer een commerciële koffietent te beginnen. Dus ik ben zoekende. Ik probeer ook maar wat."
Het intrigeert me. Op zoek naar de ultieme vrijheid. Met als 'regel' leven zonder geld. En vertrouwen als metgezel. Ik krijg de gedachte maar niet uit m'n hoofd dat vrijheid zich niet laat 'vangen' in dit soort zoektochten. Vrijheid zit volgens mij in je hoofd, in je lijf misschien zelfs. Mijn grootste gevangenis ben ik zelf. Met m'n voorwaarden, verlangens, oordelen, verwachtingen. En daar heb ik ook geen geld voor nodig.
Ik wens Isabel een mooie en leerzame reis. Ze gaat ongetwijfeld veel bijzondere dingen meemaken. En ik hoop ooit eens te lezen waar ze haar vrijheid heeft gevonden en wat ze deed toen ze daar was aangekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten