Doorgaan naar hoofdcontent

De beste zin van 2008


Heb ik weer. Ben ik net bekomen van de ontdekking van de Dutch Bloggies verkiezing, blijkt er ook zo iets te bestaan als de Tzumprijs voor De beste Nederlandse zin. Nou ja zeg. Goeie jury die dát kan bepalen.

Ik blogde al eerder over de mooie zinnen van Bart Moeyaert. Een nominatie waard, wat mij betreft. Maar die schoonheid, die wordt toch ook bepaald door de context van het verhaal waarin de zinnen staan. Als je ze er gewoon uitplukt, kun je ze dan beoordelen als de beste of de mooiste zin? Rare verkiezing...

Maar goed, de beste zin van 2008 is geschreven door de Vlaming Erwin Mortier en staat in zijn roman Godenslaap. Welgeteld 75 woorden schrijversgeweld over schrijven. Dat vind ik dan wel weer aardig. En ik moet toegeven, het is een zin waar je U tegen zegt!
Ik volg de cadans van mijn handschrift en zoek naar de in letters gestolde, kwezelachtige wellust van het meisje dat ik ooit geweest moet zijn, het wicht dat op de drempel van haar adolescentie haar schriftuur even strak aantrok als de dunne lederen veters waarmee ze haar laarsjes dichtreeg – hoe ze het vlees van het woord in de baleinen van de zinsbouw dwong, tot haar eigen lijf vol striemen stond en ze naar uitbraak verlangde.

Reacties

  1. En dan zou je hem Mortier nog eens moeten horen voorlezen. Helaas is hij niet te twitteren...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @schrijver: Ach ja, als Vlamingen gaan voorlezen ben ik helemaal verkocht...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik denk dat er wel een luisterboek van is... Fijn voor tijdens het strijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is een prachtige zin hoor, maar toch is er iets mis als je 'm moet herlezen om tot je door te laten dringen, vind ik.

    Zo is het misschien ook wel met een mooi schilderij of prachtige muziek...maar dat is dan wel het kunst- i.p.v. communicatieperspectief

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat fantastisch zeg!
    Laatst heb ik het boek 'de godverdomse dagen op de godverdomse bol' van Verhulst gelezen.
    Hij, ook al Vlaming, schrijft ook zinnen waar je U tegen zegt en die ook herlezen moeten worden om te bevatten.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @Edwin: Juist daarom kies is zelf liever voor korte zinnen. Om te lezen en om te schrijven. Ik deel het punt dat je maakt. Er was toch een schrijver die z'n boek schreef als één zin? Alleen komma's, verder niks. Ik heb het ooit in handen gehad en dacht toen nog: ja, zo kan ik het ook... Rare jongen.

    @Carola: Vlamingen zijn briljant in taal. Daar kunnen wij echt nog veel van leren.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kleur bekennen

De vakantie is nu echt voorbij. Ik kan alweer twee schooldagen en één werkweek afvinken. Voor me ligt een seizoen dat is opgedeeld in 240 blokjes met lessen, supervisie en tentamens, met zinvolle maar pittige stageopdrachten, met werken als zingevingsvrijwilliger en met een eindscriptie waarvoor het onderwerp zich hopelijk nog aandient. Oh ja, en dan zijn er nog evenveel (en meer) blokjes gevuld met m'n baan én blokjes voor noodzakelijke Zielentijd . Tijd voor verwerken, leeglopen, kauwen en herkauwen, ordenen en herordenen, evalueren en loslaten. Lege blokjes dus.  Ik wist op dag 1: dit wordt een vol jaar. Overzichtelijk, er is een kop en een staart, maar vol. Ik weet na dag 2: dit wordt een intens jaar. Al bij het eerste thema waarop we mogen reflecteren wordt er iets in mij dieper aangeraakt dan tot nu toe: geven en ontvangen. Als we vervolgens elkaar geestelijk gaan begeleiden, blijkt hoe krachtig en intiem het is als er een onvoorwaardelijke ruimte wordt geboden aan jouw verha