Doorgaan naar hoofdcontent

Verslaafd aan vreugde


Hebt u 'em al gezien? Het opmerkelijke inzicht dat ik voor deze week uit m'n kaartenbakje trok? Is het u überhaupt wel eens opgevallen dat er elke week iets te overwegen valt op dit blog? Nou goed, vanmorgen trok ik dus deze:

Wat vormt een verslaving in mijn leven en wat probeer ik ermee te ontlopen?
Volgens de wet van synchroniteit op dit moment dus een belangrijke vraag voor mijn bewustwordingsproces. Ai. Het verbaast me telkens weer hoe treffend die kaartjes kunnen zijn. Potdorie.

Op mijn leestafel - onder die e-Reader - ligt op dit moment het boek Overwin je verslaving van Deepak Chopra. Geleend van een vriendin, nadat ik vertelde over m'n online activiteiten. Niet dat ik een zwaar geval ben, maar als je merkt dat iets sterker is dan jij en als je last hebt van wat dat met je doet, dan wordt het toch op z'n minst tijd om er eens bij stil te staan.

Nou zijn er vele vormen van verslaving. Afgezien van destructieve genotsmiddelen of verminking, zijn er ook de wat onschuldiger vormen. Zo ken ik sporters die jeukbenen krijgen als ze twee dagen niet hebben gefietst, soapies die relaties op het spel zetten om hun serie te volgen en snoepers die lange wandelingen maken om de chocola er af te lopen die ze onderweg opeten. En dan is er nog zoiets als dwangmatig gedrag. Alle kopjes met de oortjes dezelfde kant op, alle cd's recht in het doosje of alle potjes met het etiket naar voren. Heel aandoenlijk, maar als je na een half uur terugloopt om je poging deze dwangmatigheid los te laten te herstellen, begint het toch verdacht veel op een verslaving te lijken. En ik weet zeker dat iedereen zoiets in zich heeft. Iets dat sterker is dan jezelf. Toch?

Volgens Chopra is een verslaving eigenlijk niets meer dan 'een zwaar gedegradeerd surrogaat voor de waarachtige ervaring van vreugde'. Niet te verwarren met geluk, dat komt van buiten, dat is iets waar je naar streeft of probeert te kopen. Nee, vreugde komt van binnen, dat is je innerlijke omstandigheid die bepaalt hoe jij de wereld ervaart. Vreugde is de oorzaak, het geluksgevoel het gevolg.

Mijn kaartje vraagt me wat ik met mijn verslaving probeer te ontlopen. Wat me logisch lijkt, want volgens mij is elke vorm van verslaving een vorm van vluchtgedrag. Als ik daar de gedachte van Chopra achter zet, betekent dat dus dat ik met mijn verslaving het feit probeer te ontlopen dat ik geen waarachtige vreugde ervaar. Potdorie.

Ik ben geen Chopra-aanhanger, maar ik zal het boek eens nader bestuderen. Er gaan maar drie bladzijden over werkverslaving, dus daar ben ik ook nog wel een keer klaar mee. En dan maar eens wat aan die innerlijke vreugde gaan doen. Morgen misschien. Eerst nog even m'n netvibes controleren, m'n blog tweeten, mails beantwoorden en chocoladetaart bakken. Ik word altijd zo blij van die geur...

Interessant? Ik heb nog heel veel meer van dit soort kaartjes. Veel leuker dan de boeken van Chopra. Dus blijf in de buurt, dan gaan we samen onze bewustwording wat aanscherpen en de vreugde vergroten.

Afbeelding

Reacties

  1. Had jij niet een vreugdevol yoga weekend dit weekend?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha, lief dat je dat nog weet, maar nee, dat is pas over 3 weken. Maar het gaat nu écht door!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kies: een gedicht

Bart Moeyaert was van januari 2006 t/m januari 2008 stadsdichter van Antwerpen. Alles wat hij in deze functie schreef - en meer - is gebundeld in Gedichten voor gelukkige mensen . Achterin staat vermeld voor welke gelegenheid elk gedicht is geschreven en hoe het onder de inwoners werd verspreid, variërend van duizenden emails en boekenleggers via de achterkant van theaterkaartjes tot één lange zin in de nieuwe stationshal. Naast deze bundel zijn de gedichten ook te beluisteren op de stadsdichterpodcast . Geweldig, want als er iemand is die het luisteren waard is, dan is dat Moeyaert wel! En zo'n podcast, dat lijkt me ook wel wat voor de stadsdichter van Hengelo , nietwaar? Daarom hierbij m'n favoriet uit deze bundel in beeld & geluid. Omdat deze zo mooi mijn persoonlijke vakantieoverpeinzing verwoordt. Stadsdichterpodcast: Kies Kies Bestaan kan iedereen. Er zijn vraagt moed. En wat de dichter doet is pleiten voor het een. Hij wil zijn leven niet door we