Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe Snijders met Vijf bijlen 335 zkv's hakt

Ik heb nog een boekenbon liggen, van de kerstman. Vandaag wissel ik hem in. Vandaag trakteer ik mezelf op Vijf bijlen van A.L. Snijders. Een bundel met 335 Zeer Korte Verhalen, het genre waarin Snijders zich thuisvoelt. Kennelijk haarscherpe, dagelijkse observaties, gespeend van tierlantijnen, maar rijk aan zeggingskracht. Maximaal 100 woorden, soms zelfs niet langer dan één zin. Geschreven in een half uurtje, nooit achteraf verbeterd. Zoals het komt, mag het blijven.

Ik zag de schrijver gister bij Boeken, als tweede gast na een wat matig verhaal over 'ieders muzikaliteit'. Er kwam een lange magere man binnen, met een grappig klein brilletje en wenkbrauwen die aan m'n opa herinnerden. Wat begint als een beetje stuntelig en stroef interview, ontpopt zich tot een innemend en humoristisch gesprek. Zijn werkwijze is niet de mijne, zijn schrijfstijl misschien ook niet, zijn leefwijze nog minder, maar zijn humor en ideeën zijn dat wel. Dus hier wil ik meer van weten. Dit wil ik lezen.

Nieuwsgierig? Uitzending gemist? Hier een herkansing. A.L. Snijders loopt rond de 18e minuut de studio binnen.

(Mijn korte verhaal in 174 woorden, zeker 45 minuten, met heel veel verbeteringen en overwegingen. Hoe doet 'ie dat toch...)

Reacties

  1. Zijn boeken worden ook in E´de uitgegeven bij AfDH

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Astrid,
    Wat maakt het uit hoe hij dat doet. Jij doet het op jouw manier en dat bevalt mij ook prima.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy: Ja, ik zag het. Wist niet eens dat we een uitgeverij hadden in Eanske (schaam).

    @sofie: Dank hoor, da's mooi gezegd. En ik heb trouwens al gezien dat hij ook wel verhalen schrijft van 200 woorden of meer ;-) Ik doe gewoon lekker mijn ding op mijn manier en geniet van dat van anderen. Iedereen blij.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank voor de kijktip, ik heb het interview net bekeken. De interviewer irriteerde me wel een beetje, maar A.L. Snijders daarentegen beviel me zeer. Onlangs kwam hij uit zijn nieuwe boek voorlezen bij boekhandel Van Gennep alhier, als ik dit interview eerder gezien had was ik vast gaan luisteren.
    En wat betreft schrijfstijl: ik vind het prachtig als iemand zich zo compact weet uit te drukken, maar als iedereen het deed zou je toch ook heel veel missen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @schrijver: Ik vind Wim Brands altijd wel heel plezierig. Hij was bij dit interview inderdaad wel iets joliger dan anders, alsof hij op zoek was naar de juiste manier om contact te maken of de antwoorden eruit te krijgen. Ik heb me er in ieder geval niet aan gestoord.
    Ik ben dol op compacte schrijvers, maar inderdaad, soms heb je gewoon meer woorden nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kende Wim Brands eigenlijk niet, hooguit van heel vroeger. Maar ik vond zijn vragen/reacties af en toe nogal vervelend. (B.v. dat hij niet geloofde in die 'valse bescheidenheid'. Daaruit bleek m.i. dat hij niet goed luisterde.) A.L.S. ging er overigens steeds erg aardig op in.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @schrijver: Er valt vast wel wat op Brands aan te merken, maar ik ben allang blij dat er programma's als dit bestaan. Een rustpunt op tv. En ik hou er vaak mooie boekentips aan over.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Iedereen die een boekenprogramma maakt verdient onze steun! Dat is zeker. Maar zelf hield ik toch meer van Hanneke Groenteman...
    De boekentips blijven delen aub ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bedankt voor de tip! Ik heb het programma net bekeken via jouw link; kende de schrijver niet, maar heb 'm al in m'n hart gesloten!
    PS: wat mij trouwens altijd het meeste tijd kost bij het schrijven van stukjes is het maken van links...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @festina: Dat herken ik wel. Schrijven is één ding, maar plaatje toevoegen, linkjes maken en mooi opmaken kost soms net zoveel tijd. Nou ja, maar dan heb je ook wat hè. Veel plezier met lezen en kijken.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn theosofische bijeenkomsten hield rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de ga...