Na de schokkende uitslag van deze verkiezing merk ik dat ik vooral heel stil word. Hoe graag ik ook mijn wijze steentje wil bijdragen aan een 'hoe komt dit toch' of 'hoe nu verder', ik geloof niet dat ik daar de stem of de pen voor heb. Ik ben meer van het fluisteren en het potlood. En van het branden van een vredesvlammetje in m'n hart en woonkamer. Gelukkig buitelen columnisten al over elkaar heen met scherpe analyses. Mijn favoriete Correspondent heeft zelfs een heel dossier over wat er gaande is. En natuurlijk weten onze cabaretiers hier de komende tijd ook wel raad mee. Ik laat alle duiding en lawaai maken dan ook graag aan hen over. Wat me wel raakt en inspireert zijn de slotwoorden van Dolf Jansen op Radio1 . Laat ik mijn bescheiden podium dan maar openstellen voor zijn hoop en medemenselijkheid. Want mijn hemel wat gaan we dat nog nodig hebben... "In het volle licht stappen lijkt me nu wel een goed idee. Zie wat er gaande is. Kijk om je heen wie je
Prachtig!
BeantwoordenVerwijderenPS
Bestaat er ook schuldig verlangen, vraag ik me ineens af?
"Verlangen is het verschil tussen wat is en wat kan zijn" (Japser Jobse)
@Marina: Ai, da's waar... Bedoelde eigenlijk: de onschuldige schoonheid van verlangen. Nee, de schoonheid van het verlangen der onschuld. Nee, de schoonheid van onwetend verlangen. Nee... ik weet het niet, iets met schoonheid en verlangen, en dan zo dat het er nog heel pril en onschuldig uitziet. Dát!
BeantwoordenVerwijderen... en nieuwsgierigheid, en niet langer willen wachten, en zin in nieuwe dingen.
BeantwoordenVerwijderenKortom: verlangen.
Mooi!
Of gewoon te laat en voor een gesloten deur staan :-)
Maar nog steeds verlangend.
@Sofie: Ja, of te laat, of d'r appel vergeten, of d'r biebboek, dat kan ook! Er zit voor iedereen een passend verhaal in die foto, mooi is dat.
BeantwoordenVerwijderen