Doorgaan naar hoofdcontent

De eerste verslaving

Oké, dat bellen, agenda beheren en contactpersonen bijhouden, dat gaat allemaal wel wennen. Een postje bloggen is alleen leuk als je niks te doen hebt. Foto's maken kun je beter aan een echte camera overlaten. En een route uitstippelen met Google maps is aardig voor de visite. Maar dan? Uitgespeeld?

Nee hoor, want de HTC heeft een spelletje voor de echte geduldigen onder ons, die met de fijnere motoriek. En laat ik nou net...

Wij hadden thuis een spel waar ik me als kind uren mee kon vermaken: Labyrint. Het staat nog steeds op zolder trouwens. Degelijk, simpel speelgoed! Een vierkante houten bak, met daarin twee losse plateau's. Het binnenste bevat een doolhof van schotjes, zo'n 50 gaatjes en een lijn langs alle schotje en gaatjes van linksboven naar rechtsonder. Via twee kleine draaiknoppen beweeg je de plateau's heen-en-weer en op-en-neer. En dan heel voorzichtig een balletje over de lijn naar het eindpunt 'rollen'. Ik was bijna net zo goed als m'n vader, heen en terug in één keer.

Deze digitale variant haalt het niet bij die fysieke houten bak, waardeloos. Wel heel dicht in de buurt van die oude herinnering komt het spel Teeter. Even voorstellen...



Dit filmpje laat alleen Level 1 en 2 zien. Eitje! Maar heel goed om warm te draaien. Het wordt echt wel lastiger. Vanaf Level 17 is het lachen; hij gaat over op een hellend vlak met paaltjes in plaats van schotjes. Je ziet aan de kleuren wel waar het omhoog en naar beneden gaat, maar je ziet niet hoe stijl de helling is. En er zitten wel een paar 20%-tjes bij! Ik zit nu op Level 30 en die is niet leuk. Even de glühwein laten staan en het vanavond maar weer eens proberen. Hoeveel Levels zouden er eigenlijk zijn?

Wilt u dit ook, voor een gezellige oudejaarsavond? Ik geloof dat je het hier kunt downloaden. Veel succes!

Reacties

Populairste scribble

Uit het veld geslagen

Deze tweede lesdag van ons nieuwe schooljaar zit ik voor het eerst thuis in zoom. De zomergriep heeft me te pakken. Inmiddels koortsvrij, maar zowel m'n kriebelhoest als m'n lichaam houd ik liever uit trein en klaslokaal. Gelukkig is er een online verbinding en dat werkt prima.  Mystagogie. Dat is zowel het mooiste als het meest ongrijpbare vak tot nu toe. De docent definieert dit als 'het verdiepen van het vertrouwen op een begeleiding vanuit en in het mysterie'. Waarbij 'een mystagoog, in het luisteren naar het levensverhaal, beluistert hoe het mysterie zich wil ontsluiten in de ander diens identiteit en zelfbewustzijn'. Snap je? Nee, ik ook nog niet. Maar tijdens deze les worden weer twee prachtige mystieke teksten besproken, veel vragen gesteld en vallen er mooie stiltes na de antwoorden die ieder hier voor zichzelf op geeft. Ik leer dat mystagogie vooral gaat over en begint met luisteren. Dat kan vanuit bijvoorbeeld stilte, liefde, intuïtie of niet-weten. N