De laatste update, het laatste ding. Dat betekent dat onze laatste groep cursisten aan haar evaluatie toe is en volgende week het certificaat mag ontvangen.
Als iedereen klaar is tenminste, want sommigen zijn de eindstreep nog niet over. Even volhouden en de sprint d'r in, jongens!
Nu heeft vandaag de dag bijna alles het toevoegsel 2.0, maar wat bedoelen we er ook alweer mee? De theorie zegt daarover:
Dat laatste lijkt me niet onbelangrijk. En eerlijk is eerlijk: dat hele 23dingen-gedoe heeft een behoorlijke gedragsverandering in de bibliotheekwereld teweeg gebracht. Bij de één wat meer dan bij de ander, maar zo hoort dat ook. Wie wil kan terecht op onze Bibliotheek2.0-ning om in een favoriete communitie van gedachten te wisselen en geïnspireerd te raken. Feit is ook dat er in straks een aangepaste 23onderwijsdingen voor docenten wordt opgeleverd, waarmee we toch een mooie dienst voor meer deskundigheid en meer mediawijsheid in het voortgezet onderwijs aan ons assortiment kunnen toevoegen. Want ook daar valt nog wel een gedragsveranderingswereld te winnen!
Maar even terug naar de kern van 2.0: de meewerkende en participerende gebruiker. Dan denk ik dus aan samen doen, samen delen, samen ontwikkelen, samen produceren, samen consumeren wellicht. Zie ik daar toch zomaar een bruggetje verschijnen met de blogkermis van Essen2punt0. Zij roept op om te bloggen over de vraag of bibliotheken meer eigen content moeten gaan produceren om aansluiting te blijven vinden bij die veeleisende gebruiker. Of dat zij meer samenwerking moeten zoeken met partners die dat al kunnen en doen.
Wil je een eerlijk antwoord, Essen?
Dan kies ik toch voor dat laatste.
Ja, we zijn deskundig. In het zoeken, vinden en selecteren van informatie. In het ontsluiten en toegankelijk maken van informatie. Maar dat wil niet zeggen dat we ook informatie kunnen (of zouden moeten willen) produceren. Ja, we zijn mediawijs. We kunnen kinderen, scholieren, nieuwkomers, senioren en wie maar wil, via workshops en cursussen heel veel leren. Maar dat wil niet zeggen dat we al die workshops en cursussen ook zelf kunnen (of zouden moeten willen) ontwikkelen. Ja, we zijn een open podium voor cultuur, ontmoeting en debat. Er vinden steeds meer en heel verschillende activiteiten plaats in de bibliotheek. Maar de uitvoering daarvan laten we vanzelfsprekend aan de deskundigen over. En de flauwste: we weten veel over boeken. Noem je favoriete schrijver en we trekken zo een paar 'in de trant van' schrijvers uit de kast. Maar niemand verwacht dat we zelf boeken schrijven, toch?
Ik zie voor de bibliotheek steeds meer een faciliterende rol weggelegd. Ondersteunend, adviserend, voorwaarden scheppend. Heel veel slagen, vooral in de digitale wereld, hebben we allang verloren. Maar we kunnen wel heel veel mensen bereiken, we zijn laagdrempelig, we hebben een 100% naamsbekendheid, we hebben een landelijk netwerk en we kunnen alles ontsluiten en bij de mensen brengen als het moet. Je maakt mij niet wijs dat er geen partners zijn die met zo'n organisatie willen samenwerken.
Met al die 2.0 technologieën wordt dat fasciliteren niet alleen makkelijker, maar krijgen we ook de kans om een meer persoonlijke relatie met onze (veeleisende?) gebruiker aan te gaan. Samen bloggen, samen hyven, samen ideeën en kennis uitwisselen, samen groeien en samen genieten. Van een boek, een avondje uit of gewoon omdat het leuk is om even gedag te zeggen tegen je favoriete bibliothecaris. Aan ons zal het - wat mij betreft - niet liggen, alleen moet die gebruiker misschien nog even wennen aan 'de nieuwe bibliotheek'.
Als iedereen klaar is tenminste, want sommigen zijn de eindstreep nog niet over. Even volhouden en de sprint d'r in, jongens!
Nu heeft vandaag de dag bijna alles het toevoegsel 2.0, maar wat bedoelen we er ook alweer mee? De theorie zegt daarover:
Kernpunt is, dat '2.0' alle ruimte biedt aan gebruikers om mee te werken aan en om te participeren in de verdere ontwikkeling van bestaande en nieuwe diensten, zowel online als in de echte wereld. Velen redeneren dat Bibliotheek 2.0 meer is dan alleen een term om nieuwe Web 2.0 technologieën in een bibliotheeksetting te plaatsen. Het is tevens een term die gebruikt kan worden om een bepaald bewustzijn van de (digitale) veranderingen om ons heen waar te nemen en daar ook actief in mee te willen gaan. Een gedragsverandering dus!
Dat laatste lijkt me niet onbelangrijk. En eerlijk is eerlijk: dat hele 23dingen-gedoe heeft een behoorlijke gedragsverandering in de bibliotheekwereld teweeg gebracht. Bij de één wat meer dan bij de ander, maar zo hoort dat ook. Wie wil kan terecht op onze Bibliotheek2.0-ning om in een favoriete communitie van gedachten te wisselen en geïnspireerd te raken. Feit is ook dat er in straks een aangepaste 23onderwijsdingen voor docenten wordt opgeleverd, waarmee we toch een mooie dienst voor meer deskundigheid en meer mediawijsheid in het voortgezet onderwijs aan ons assortiment kunnen toevoegen. Want ook daar valt nog wel een gedragsveranderingswereld te winnen!
Maar even terug naar de kern van 2.0: de meewerkende en participerende gebruiker. Dan denk ik dus aan samen doen, samen delen, samen ontwikkelen, samen produceren, samen consumeren wellicht. Zie ik daar toch zomaar een bruggetje verschijnen met de blogkermis van Essen2punt0. Zij roept op om te bloggen over de vraag of bibliotheken meer eigen content moeten gaan produceren om aansluiting te blijven vinden bij die veeleisende gebruiker. Of dat zij meer samenwerking moeten zoeken met partners die dat al kunnen en doen.
Wil je een eerlijk antwoord, Essen?
Dan kies ik toch voor dat laatste.
Ja, we zijn deskundig. In het zoeken, vinden en selecteren van informatie. In het ontsluiten en toegankelijk maken van informatie. Maar dat wil niet zeggen dat we ook informatie kunnen (of zouden moeten willen) produceren. Ja, we zijn mediawijs. We kunnen kinderen, scholieren, nieuwkomers, senioren en wie maar wil, via workshops en cursussen heel veel leren. Maar dat wil niet zeggen dat we al die workshops en cursussen ook zelf kunnen (of zouden moeten willen) ontwikkelen. Ja, we zijn een open podium voor cultuur, ontmoeting en debat. Er vinden steeds meer en heel verschillende activiteiten plaats in de bibliotheek. Maar de uitvoering daarvan laten we vanzelfsprekend aan de deskundigen over. En de flauwste: we weten veel over boeken. Noem je favoriete schrijver en we trekken zo een paar 'in de trant van' schrijvers uit de kast. Maar niemand verwacht dat we zelf boeken schrijven, toch?
Ik zie voor de bibliotheek steeds meer een faciliterende rol weggelegd. Ondersteunend, adviserend, voorwaarden scheppend. Heel veel slagen, vooral in de digitale wereld, hebben we allang verloren. Maar we kunnen wel heel veel mensen bereiken, we zijn laagdrempelig, we hebben een 100% naamsbekendheid, we hebben een landelijk netwerk en we kunnen alles ontsluiten en bij de mensen brengen als het moet. Je maakt mij niet wijs dat er geen partners zijn die met zo'n organisatie willen samenwerken.
Met al die 2.0 technologieën wordt dat fasciliteren niet alleen makkelijker, maar krijgen we ook de kans om een meer persoonlijke relatie met onze (veeleisende?) gebruiker aan te gaan. Samen bloggen, samen hyven, samen ideeën en kennis uitwisselen, samen groeien en samen genieten. Van een boek, een avondje uit of gewoon omdat het leuk is om even gedag te zeggen tegen je favoriete bibliothecaris. Aan ons zal het - wat mij betreft - niet liggen, alleen moet die gebruiker misschien nog even wennen aan 'de nieuwe bibliotheek'.
Astrid,
BeantwoordenVerwijderenGelukkig Kerstfeest en een Gelukkig Nieuw Jaar!
Geraldo
Dank Geraldo, van hetzelfde.
BeantwoordenVerwijderenAlweer een heel goede blogpost!
BeantwoordenVerwijderenBibliotheken zijn er voor het verzamelen, ontsluiten en beschikbaar stellen van informatie(zoiets was het toch?) niet voor het produceren. Daar zijn anderen weer goed in (wij niet en dat moeten we ook niet willen).
Laten we dat beheren etc. eerst maar eens goed doen, dan kunnen we later wel weer verder kijken.
Hoe is de kredietcrisis ook alweer ontstaan? Te ver willen springen met te korte ... etc.
Laten we "ons" ding goed doen en de rest aan anderen overlaten, daar hebben we de komende jaren de handen vol aan.
PS: Laatste update betekent toch niet einde blog??????? Dat zou heel jammer zijn namelijk !
BeantwoordenVerwijderenHa Jouke,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je aanvulling. Dat bedoel ik inderdaad te zeggen. En nee, de update verwijst alleen naar het feit dat ik tijdens de 2e cursus weer even alle dingen de revue heb laten passeren. En dit was de laatste, einde 23dingen Hengelo. Maar ik moet wel weer even inspiratie gaan opdoen voor de volgende post!
Doe gerust inspiratie op (je woont in Enschede, dus kan niet te moeilijk zijn), maar ben blij dat je blog blijft leven na vandaag!
BeantwoordenVerwijderenik sluit mij helemaal bij je aan...
BeantwoordenVerwijderenschoenmaker blijf bij je... en knoop her en der de vetertjes aan elkaar. Dan lopen we wel samen op.
Groetn Wies
@Jouke: scribbles for ever! ;-)
BeantwoordenVerwijderen@wies: bedankt, maar ik begin me ook ineens af te vragen of ik de kermisstelling misschien verkeerd heb begrepen...
@Astrid: dank voor je kermisbijdrage!
BeantwoordenVerwijderenEr is geen foute interpretatie van mijn kermis mogelijk, vind ik. Alleen maar een 'eigen interpretatie'. :)
Er ligt me nog een lastige klus te wachten om deze kermis tot een mooi kneedbaar einde te maken. Maar wel een bijzonder leuke klus. :)
Ha Essen, graag gedaan. En veel succes met de afsluiting!
BeantwoordenVerwijderen