Doorgaan naar hoofdcontent

Zwieren, zwaaien, sensatie draaien!

Dus Essen dacht: dat nieuwe blogkuiken daar in het oosten, dat moest maar eens volwassen worden op onze blogkermis! Oei, spannend, maar ook wel leuk. Dank Essen.

Het kuiken broedt inmiddels al op een mooi ei, dus houdt m'n scribbles in de gaten. Of het een draaimolen, achtbaan of spiegelpaleis wordt, dat houd ik nog even in het midden. Maar een opwarmertje heb ik al wel voor u, voor het geval u hem de eerste keer gemist hebt.



Tot de volgende ronde!

Reacties

  1. Hij blijft mooi. (dat begrip blogkermis ga ik maar eens onderzoeken dit weekend)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Eazy: Al iets gevonden? 't Is simpel. De kermishouder blogt een post en voegt aan het onderwerp wat stellingen, vragen of meningen toe. Daarmee is iedereen uitgenodigd een eigen post te bloggen als antwoord op de stellingen, vragen of meningen. De kermishouder verzamelt alles en sluit het blogfeestje af met een samenvatting en conclusie. En draagt tenslotte de kermis over aan een andere blogger. Dus wie weet zie ik je nog wel in de achtbaan terug ;-)

    @Henk: Ik stal hem alweer een tijdje geleden stilletjes van Eazy, dus de dank is ook aan hem!

    @Essen: we zullen zien ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha en een overzichtje van de biblioblogkermissen zie je op onze wiki: http://nlbiblioblogs.pbwiki.com/Blogkermis

    Ben benieuwd Astrid!!

    Dymphie
    http://nlbiblioblogs.pbwiki.com/

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oei, ik sta d'r al in! Ik ben nog even alle touwen, schroeven en tentharingen aan het controleren. Binnenkort gaat 'ie open ;-)
    Tot gauw

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Nieuwe taal

Ik loop op een zaterdagmiddag door de binnenstad. Ik kruip een beetje in m'n kraag om me af te schermen van alle mensen. De meesten zitten vol energie en richten die op elkaar, de volle tassen of de omgeving. Ik doe even niet mee, maar het is onvermijdelijk dat mijn sensoren dingen oppikken.  Zoals de vier dames een eindje verderop. Vlot gekleed, lange wapperende haren, net iets te vrolijk. Ze wisselen kennelijk uit wat voor leuke dingen ze allemaal hebben gedaan en genieten super blij van het genot van de ander. Ik probeer m'n oordeel te negeren. Terwijl ze zich weer in twee stellen opsplitsen volgt een fascinerend afscheidsritueel. "Veel plezier nog. Snel weer eens afspreken. Doeidoei." En terwijl ze zich al heeft omgedraaid, roept één van de dames nog luid "Hartje!". Oké, ik weet dat ik geen voorloper ben. Niet in mode, niet in gadgets, in geen enkele hype om eerlijk te zijn. Dus leg me even uit, sinds wanneer zijn we onze emojis gaan uitspreken? Hoe het ...