Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar de DDR en naar Berlijn

Dit weekend stond helemaal in het teken van mijn geliefd Berlijn. Ik zag de aflevering van Boeken over Het wonder Bondsrepubliek. Ik schreef een blogpost over de film Das Leben der Anderen, woensdag op tv en op 9 november in Concordia. Ik ging met m'n Ossi-vrienden naar de DDR-tentoonstelling in de TwentseWelle. En zij attendeerden me op de nieuwe serie van Paul Rosenmöller over De val van de muur. Met de naderende herdenking van deze Val niet zo verwonderlijk natuurlijk dat er veel aandacht aan wordt besteed, maar het kwam nu allemaal wel even in één keer samen. Mooi.


De tentoonstelling is heel aardig. Vooral voor m'n vriendin een feest van herkenning. Dat was eigenlijk nog het leukst, haar aanvullende verhalen. Over alle huis-, tuin- en keukenproducten, de tv-programma's, de vakanties, de rijen voor bijzondere producten zoals sinaasappels met kerst en de wachttijden van 18 jaar voor een Trabant. De film kan ik iedereen aanraden, die toont op pijnlijk mooie wijze het systeem dat voor vrolijke, opgroeiende kinderen (meestal) verborgen bleef. Paul Rosenmöller ga ik nog volgen.




En ik mag binnenkort weer naar Berlijn. Op studiereis dit keer. Naar 's werelds grootste e-learning conferentie, de Educa. Ik ben blij! De Berlijnse kerstmarkten schijnen beroemd te zijn. Mooimooi.

Reacties

  1. Leuk voor je. Ben er zelf nog nooit geweest maar er veel van gehoord en gelezen. O.a. op jouw blog. Toen had je daar toch Ampelmannchen op staan?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Sofie, ja ik heb ooit een ampelmann als avatar gehad. En ik heb nog steeds de plu met ampelmannetjes. Hij is aan vervanging toe ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat wordt dan waarschijnlijk wel een kleine shock voor je! Maar wat je ook doet: GA. En geniet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heeft je vriendin ook dit filmpje van Genosse Erich gezien die er rondliep toen ik er was. Nadat ik hem had gefilmd liep hij naar een al wat oudere Ossie om zijn act te doen maar die brak in huilen uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die ga ik nog doorsturen! Pijnlijk incident trouwens. Gelukkig overheerst bij haar de lach.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Daarna nog een hele tijd gepraat met Erich die ook nogal beduusd was.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Tja, leermoment voor Erich. Je kunt er dus niet zomaar vanuit gaan dat iedereen deze periode of deze man geschikt vindt voor een sketch.
    Ik vond hem trouwens niet eens echt sterk. Normaal, bij poppenspelers, verbaas ik me erover dat ik altijd toch naar die pop kijk, ondanks dat het duidelijk is dat er een mens in of achter schuil gaat. In dit geval bleef ik maar naar die speler kijken en niet naar de pop. Iets zit er dan niet goed...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Luchtig element

Ik ploeter deze laatste studieweken alleen nog aan een scriptie, waarbij ik verbinding probeer te leggen tussen de oerelementen bij betekenisvol contact met mensen met dementie. Het maakt dat ik meer leer over dementie, dat ik mezelf uitnodig om uit het 'hoofdkantoor' van de taal en analyse te stappen en dat ik zelf ook weer meer in contact kom met die elementen. In beweging, in voeding, in bewustzijn. Op de ochtend dat ik naar school moet bedenk ik dat het mooi is om ter ondersteuning een soort altaartje te maken met een symbool voor elk element. Ik pak eerst de prachtige kaars die ik van m'n biebcollega's kreeg, Vuur is voorzien. Ik geef een glimmende schelp een tweede leven als het element Water. En versteend hout is een perfect symbool voor Aarde. Maar wat doe ik nu met Lucht? Meestal gebruik je daar een veer voor, maar waar haal ik die vandaan? Ik besluit dan maar een wierookstokje op te steken. Altaar klaar! Snel loop ik naar de trein, om halverwege bijna te strui...