Dit weekend stond helemaal in het teken van mijn geliefd Berlijn. Ik zag de aflevering van Boeken over Het wonder Bondsrepubliek. Ik schreef een blogpost over de film Das Leben der Anderen, woensdag op tv en op 9 november in Concordia. Ik ging met m'n Ossi-vrienden naar de DDR-tentoonstelling in de TwentseWelle. En zij attendeerden me op de nieuwe serie van Paul Rosenmöller over De val van de muur. Met de naderende herdenking van deze Val niet zo verwonderlijk natuurlijk dat er veel aandacht aan wordt besteed, maar het kwam nu allemaal wel even in één keer samen. Mooi.
De tentoonstelling is heel aardig. Vooral voor m'n vriendin een feest van herkenning. Dat was eigenlijk nog het leukst, haar aanvullende verhalen. Over alle huis-, tuin- en keukenproducten, de tv-programma's, de vakanties, de rijen voor bijzondere producten zoals sinaasappels met kerst en de wachttijden van 18 jaar voor een Trabant. De film kan ik iedereen aanraden, die toont op pijnlijk mooie wijze het systeem dat voor vrolijke, opgroeiende kinderen (meestal) verborgen bleef. Paul Rosenmöller ga ik nog volgen.En ik mag binnenkort weer naar Berlijn. Op studiereis dit keer. Naar 's werelds grootste e-learning conferentie, de Educa. Ik ben blij! De Berlijnse kerstmarkten schijnen beroemd te zijn. Mooimooi.
Leuk voor je. Ben er zelf nog nooit geweest maar er veel van gehoord en gelezen. O.a. op jouw blog. Toen had je daar toch Ampelmannchen op staan?
BeantwoordenVerwijderenDag Sofie, ja ik heb ooit een ampelmann als avatar gehad. En ik heb nog steeds de plu met ampelmannetjes. Hij is aan vervanging toe ;-)
BeantwoordenVerwijderenDe eerste (en laatste keer) dat ik Berlijn bezocht was in 1982, toen de Muur er nog stond. Zeer waarschijnlijk gaan we dit jaar Oud en Nieuw vieren in Berlijn.
BeantwoordenVerwijderenDat wordt dan waarschijnlijk wel een kleine shock voor je! Maar wat je ook doet: GA. En geniet ;-)
BeantwoordenVerwijderenHeeft je vriendin ook dit filmpje van Genosse Erich gezien die er rondliep toen ik er was. Nadat ik hem had gefilmd liep hij naar een al wat oudere Ossie om zijn act te doen maar die brak in huilen uit.
BeantwoordenVerwijderenDie ga ik nog doorsturen! Pijnlijk incident trouwens. Gelukkig overheerst bij haar de lach.
BeantwoordenVerwijderenDaarna nog een hele tijd gepraat met Erich die ook nogal beduusd was.
BeantwoordenVerwijderenTja, leermoment voor Erich. Je kunt er dus niet zomaar vanuit gaan dat iedereen deze periode of deze man geschikt vindt voor een sketch.
BeantwoordenVerwijderenIk vond hem trouwens niet eens echt sterk. Normaal, bij poppenspelers, verbaas ik me erover dat ik altijd toch naar die pop kijk, ondanks dat het duidelijk is dat er een mens in of achter schuil gaat. In dit geval bleef ik maar naar die speler kijken en niet naar de pop. Iets zit er dan niet goed...