Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar de DDR en naar Berlijn

Dit weekend stond helemaal in het teken van mijn geliefd Berlijn. Ik zag de aflevering van Boeken over Het wonder Bondsrepubliek. Ik schreef een blogpost over de film Das Leben der Anderen, woensdag op tv en op 9 november in Concordia. Ik ging met m'n Ossi-vrienden naar de DDR-tentoonstelling in de TwentseWelle. En zij attendeerden me op de nieuwe serie van Paul Rosenmöller over De val van de muur. Met de naderende herdenking van deze Val niet zo verwonderlijk natuurlijk dat er veel aandacht aan wordt besteed, maar het kwam nu allemaal wel even in één keer samen. Mooi.


De tentoonstelling is heel aardig. Vooral voor m'n vriendin een feest van herkenning. Dat was eigenlijk nog het leukst, haar aanvullende verhalen. Over alle huis-, tuin- en keukenproducten, de tv-programma's, de vakanties, de rijen voor bijzondere producten zoals sinaasappels met kerst en de wachttijden van 18 jaar voor een Trabant. De film kan ik iedereen aanraden, die toont op pijnlijk mooie wijze het systeem dat voor vrolijke, opgroeiende kinderen (meestal) verborgen bleef. Paul Rosenmöller ga ik nog volgen.




En ik mag binnenkort weer naar Berlijn. Op studiereis dit keer. Naar 's werelds grootste e-learning conferentie, de Educa. Ik ben blij! De Berlijnse kerstmarkten schijnen beroemd te zijn. Mooimooi.

Reacties

  1. Leuk voor je. Ben er zelf nog nooit geweest maar er veel van gehoord en gelezen. O.a. op jouw blog. Toen had je daar toch Ampelmannchen op staan?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Sofie, ja ik heb ooit een ampelmann als avatar gehad. En ik heb nog steeds de plu met ampelmannetjes. Hij is aan vervanging toe ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat wordt dan waarschijnlijk wel een kleine shock voor je! Maar wat je ook doet: GA. En geniet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heeft je vriendin ook dit filmpje van Genosse Erich gezien die er rondliep toen ik er was. Nadat ik hem had gefilmd liep hij naar een al wat oudere Ossie om zijn act te doen maar die brak in huilen uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Die ga ik nog doorsturen! Pijnlijk incident trouwens. Gelukkig overheerst bij haar de lach.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Daarna nog een hele tijd gepraat met Erich die ook nogal beduusd was.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Tja, leermoment voor Erich. Je kunt er dus niet zomaar vanuit gaan dat iedereen deze periode of deze man geschikt vindt voor een sketch.
    Ik vond hem trouwens niet eens echt sterk. Normaal, bij poppenspelers, verbaas ik me erover dat ik altijd toch naar die pop kijk, ondanks dat het duidelijk is dat er een mens in of achter schuil gaat. In dit geval bleef ik maar naar die speler kijken en niet naar de pop. Iets zit er dan niet goed...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Kies: een gedicht

Bart Moeyaert was van januari 2006 t/m januari 2008 stadsdichter van Antwerpen. Alles wat hij in deze functie schreef - en meer - is gebundeld in Gedichten voor gelukkige mensen . Achterin staat vermeld voor welke gelegenheid elk gedicht is geschreven en hoe het onder de inwoners werd verspreid, variërend van duizenden emails en boekenleggers via de achterkant van theaterkaartjes tot één lange zin in de nieuwe stationshal. Naast deze bundel zijn de gedichten ook te beluisteren op de stadsdichterpodcast . Geweldig, want als er iemand is die het luisteren waard is, dan is dat Moeyaert wel! En zo'n podcast, dat lijkt me ook wel wat voor de stadsdichter van Hengelo , nietwaar? Daarom hierbij m'n favoriet uit deze bundel in beeld & geluid. Omdat deze zo mooi mijn persoonlijke vakantieoverpeinzing verwoordt. Stadsdichterpodcast: Kies Kies Bestaan kan iedereen. Er zijn vraagt moed. En wat de dichter doet is pleiten voor het een. Hij wil zijn leven niet door we