Doorgaan naar hoofdcontent

Kijk, loop, voel, speel, stop en verwonder


Vandaag een kijktip op basis van een aanstekelijk artikeltje in m’n trouwe VPRO-gids. Donderdag 15 april toont Holland Doc de film Met nieuwe ogen van Tamara Miranda. Een spoedcursus verwondering, die ons leert te kijken alsof het voor het eerst is. Ontstaan doordat de filmmaakster geïnspireerd raakte door de verwondering van haar peuterzoon. Angela van der Elst noemt in haar artikel de tips die in de film voorbij komen. Wat mij natuurlijk inspireert tot een kleine analyse van mijn eigen ‘verwonder-factor’.

Tip 1: Neem een kind
Kinderen leren je weer te kijken zonder oordeel en de wereld tegemoet te treden als een ontdekkingsreiziger. Zij ervaren via alle zintuigen hoe wonderbaarlijk alles in elkaar zit.
Oei, hier scoor ik een dikke nul. Dat kinderhoofdstuk heb ik overgeslagen en volgens mij was dat beter voor zowel moeder als ongeboren kind. Maar Tamara biedt hoop: een kind lenen kan ook. Moet ik toch maar eens een logeerkamer inrichten voor nichtjes en aanverwant grut.

Tip 2: Maak kunst
De wereld is een verzameling van kleine dingen. Als je dat te licht opneemt, valt de wereld uit elkaar. De wereld toont de schoonheid van haar werkelijkheid alleen als je de tijd neemt ernaar te kijken. Dus, pak potlood en papier en ga tegenover een boom zitten. Hoezo bruine stam en groene blaadjes?
Volgens mij zit ik hier wel goed. Ik kijk, luister, ken m’n klassiekers, heb ooit muziekkunst gemaakt, maar beperk me nu tot het (erover) schrijven. Eén voordeel van geen kinderen hebben is dat je meer tijd en ruimte hebt voor dit soort observaties.

Tip 3: Blijf spelen
De film toont een Amsterdamse basisschool waar kinderen leren dat het hier en nu belangrijker is dan enkel die carrière. Onder begeleiding van kunstenaars worden zij aangemoedigd het leven te blijven spelen. Dus, ga nooit van huis zonder bal en krijt.
Ai, weer een onvoldoende. Ik ben geen spelletjesmens, hou niet van team- of competitiesport en ben in de eerste plaats bezig met werken en de toekomst. Hier moet ik nu dus echt iets aan gaan doen!

Tip 4: Doe niets
Mijn favoriet. Zit stil, word je bewust van het hele universum, met al z’n geluiden, beweging, energie en gedoe. En weet (weer): niets is gewoon. Anders gezegd: ontsluier sleur.
Ja, dit kan ik wel. Dat wil zeggen, zitten zonder te moeten. Maar dat is ook best makkelijk zonder kinderen of tv. En toch, als ik heel eerlijk ben, dan zoek ik wel vrij snel afleiding in prikkels als lezen, bloggen, twitter of dom huishoudelijk werk. Echt niets doen, bewustzijn van het universum en gewoon Zijn, dat is eigenlijk best moeilijk.

Hm, er valt dus nog wel wat te verbeteren aan dat verwonderen van mij. Maar dat verwondert me dan ook weer niet zo. En wat doen we met die contradictie tussen de voordelen van het wel of niet hebben van kinderen? Ik zal toch die film maar eens met nieuwe ogen gaan bekijken.

Donderdag 15 april – 22:50 uur – Nederland 2  Holland Doc: Met nieuwe ogen

Foto

Reacties

  1. Het tijdstip van de docu is te laat voor mensen met kinderen....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Festina: Maar daar hebben ze dus Uitzendinggemist.nl voor uitgevonden!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zie je wel, jezelf verrassen, dat maakt het leven echt leuker.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @schrijver: Een lieve gedachte, want het is een prachtig lief meisje. Ik heb een jeugdfoto van mezelf die hier inderdaad best wel op lijkt, maar nee, mijn toet was net iets voller ;-)

    @AvA: Touché!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik had natuurlijk op de link 'Foto' moeten drukken, maar daar dacht ik helemaal niet aan omdat ik het meisje wel op je vond lijken (d.w.z. op de foto die ik van je ken).

    BeantwoordenVerwijderen
  6. @schrijver: Geeft niks. Mooi om te weten dat ze je zo in beslag genomen had!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Gedeelde smart

We hebben een klein feestje en nemen de kinderen mee uit eten. Om het avontuur nog groter te maken proberen we een onbekend doch aanbevolen restaurant. Een menukaart? Nee, die hebben we niet. Even de QR code scannen voor alle gerechten. Papier is zó ouderwets... Of we het concept kennen. Concept? Nou nee. Het heet 'shared dining'. De gerechten zijn iets kleiner en de bedoeling is dat je alles wat je bestelt op tafel zet en het gezellig met elkaar deelt. Oké... even schakelen... allemaal iets anders bestellen dus. En de friet, dat moet ook apart besteld worden? Ja dus. Nou, een avontuur is het wel, dat moet gezegd. Vooral als alles wordt geserveerd. Want iedereen krijgt namelijk toch gewoon z'n eigen gerecht. Ziet er goed uit hoor, maar waar zijn de lege borden om het te 'sharen'. Hoe hadden ze dit nou precies bedacht? Het avontuur wordt nog groter als de ober mijn noodles voor me zet met de opmerking: "kan een beetje pittig zijn, maar u gaat niet dood hoor.&quo