Doorgaan naar hoofdcontent

Laat me

Oké, het loopt hier dus een beetje over. Geeft niet, komt wel weer goed, maar m'n blogtempo moet echt even omlaag. Om te beginnen door een weekendje uit in de bossen, omringd door familie en kleine nichtjes, met onder andere een bezoekje aan het Dolfinarium. Dat doet me denken aan wat ik pas schreef, over spelen, meer verwonderen en kijken naar kinderen. Ik zie het dus maar als een eerste oefening!

Wat me het idee gaf u de komende dagen te vermaken met een opname van Shaffie's Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder. Leuke titel, maar nee, die song past me toch niet zo goed. Voor nu voel ik me beter bij deze, mooi eenvoudig uitgevoerd door Wende, die me wel vaker kippenvel bezorgt.

Op het Grote Laten...

Reacties

  1. Veel plezier gewenst met bijtanken in de bossen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn weekend gewenst Scribbles en laat dat kind in je maar eens lekker vrij.
    Dus lekker spelen als je daar zin in hebt en een dutje als je bijna instort.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @eazy en sofie: Dank, het was lente-achtig warm en ontspannend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En lekker uitgerust?
    Inderdaad geweldige uitvoering, goede match met metropool orkest. Opnames waren in Theaterhotel in Almelo, heb het live mee mogen maken, net als hun gezamenlijk optreden op de uitmarkt in datzelfde jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat had je dan mooi voor elkaar Wout! Het waren vast mooie sfeervolle concerten. Mij raakt het in ieder geval.
    En nee, ben nog niet helemaal uitgerust ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire scribble

Verstopt en (bijna) vergeten

Ondanks dat het de heetste dag van het jaar lijkt te gaan worden, besluiten we het spontane plan voor een bucketlist wandeling door te zetten. Tijdens m'n studie ontdekte ik dat mijn grootouders eind jaren '20 als tieners de Sterkampen in Ommen hebben bezocht, waar Khrisnamurti zijn Theosofische Vereniging oprichtte rondom kasteel Eerde van baron Philip van Pallandt. Er loopt nog altijd een wandelroute over 'het vergeten pad' waar deze 'beeldenstormer' en zijn toeschouwers vele lezingen en meditaties hebben beleefd. Tijd om in die voetsporen van m'n grootouders te stappen. We starten met koffie daar waar we zeven uur later met een welverdiende ijsco eindigen: de stationsrestauratie van Ommen. Ik duik nog even snel het toilet in, is het plan. Maar als ik binnenkom en om me heen kijk, zie ik alleen ramen en een vrolijke muur. "Is hier misschien ook een toilet?", vraag ik bijna verontschuldigend. "Ja hoor, onder het poortje door", zegt de g